اصغر بهرامي

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
با سلام فراوان بر رهبر اسلام امام خمینی و با درود فراوان بر شهیدان به خون خفته وصیت خود را شروع می کنم. این که یک جان است ای کاش که هزاران جان داشتم و فدای اسلام و قرآن و امام می کردم. پدرجان و مادرجان امید آن دارم که مرا ببخشید چون من نرسیده ام خداحافظی کنم. مادرجان اگر می خواهی در آخرت نزد حضرت فاطمه(س) و زینب(س) روسفید باشی و در زمره زینب ها باشی باید صبر کنی. خداوند فرزند تو را به جنگ حق علیه باطل فرستاد تا تو را امتحان کند. مبادا خدای ناکرده بی صبری کنی. اگر می خواهی فرزندان در جبهه ات را خوشحال کنی باید الگو باشی برای مادران دیگر و سلام بر زینب زمانم گل سرخ زندگیم بزرگ فداکارم و سلام بر کسی که رنجهای زندگی را تحمل کرد و هم اکنون سلام زیاد به مادر همیشه خوبم کسی که قلبم برای او می تپد. سلام بر پدر مهربان و عزیزم. پدر آن پندهای حکمت آمیزت آن فداکاریهایت از پرده چشم و گوش […] بیرون نرفته که دست تقدیر زمان ما را از هم جدا کرده. سلام بر برادرانم که باید مثل حسین(ع) باشند و سلام بر خواهرانم که باید مثل زینب(س) باشد. ما مثل حسین(ع) وارد جنگ شده ایم و مثل حسین(ع) از جنگ خارج می شویم. خدا به همه کسانی که شهادت نصیب آنها می شود به خانواده های آنها صبر و استقامت دهد.

پنجم‌مهر 1345، در روستاي ملك‌آباد از توابع ‌شهرستان سيرجان متولد شد. پدرش غلامعباس، كشاورز بود و مادرش ‌‌زليخا نام داشت. دانش‌آموز سال سوم متوسطه بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و دوم اسفند 1362، در جزيره‌مجنون عراق بر اثر اصابت تركش به كتف، شهيد شد. مزار وي ‌در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.