
بسم الله الرحمن الرحیم
والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین امنوا و عملو الصالحات و تواصو بالحق و تواصو بالصبر
قسم به عصر که انسان همه در خسران و زیانست مگر آنانکه به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند و به درستی و راستی و پایداری در دین یکدیگر را سفارش کردند.
سپاس خدای را که در زمان مردی از تبار هابیلیان و از دودمان حسین(ع) زندگی کردم و از رهنمودهای او شهادت را یافتم و در دوران مبارزات امت قهرمان با رژیم پهلوی همیشه آرزوی شهادت را داشتم ولی مصلحت خدا این بود که علیرغم این همه زمینه فراوان برای شهادت شهید نشوم پس از پیروزی انقلاب خونبارمان به رهبری امام خمینی عضو بسیج شدم و در این نهاد جوشیده از متن توده های محروم و مسلمان است که می توانم شهادت را جویا باشم خوشحال هستم که الان از طرف این نهاد مردمی و پشتوانه جمهوری اسلامی به جبهه اعزام شدم و چون آرزویم شهادت است امیدوارم که به آرزویم برسم باید بگویم که شهید وصیت نمی خواهد و خون او راه او وصیت اوست و من این راه را آگاهانه و با شناخت کامل انتخاب کردم. راه حسین راه آن رهبر بزرگ که راه آزاد زیستن و راه الله است، من را به یاد او و به نام او تا آخرین قطره خونم ادامه خواهم داد اما بعنوان وصیت من از هر کس که به هر نحو با آشنایی و رابطه ای داشته ام و از من بدی دیده امیدوارم که مرا ببخشد و پدر و مادرم شماییکه مرا تربیت نموده اید به شما بشارت دهم که راهی را پیموده ام که انشاالله راه ائمه و راه اطهار و راه شهدا است از شما خواهش می کنم که در مرگ من بی تابی نکرده و با روحیه عالی و اتکا به خدا و ایمانتان الگو و نمونه ای برای پدر و مادرهای دیگر باشید در پایان از شما می خواهم که صبر را پیشه سازید. والسلام
يكم شهريور 1341، در شهرستان شهربابك چشم به جهان گشود. پدرش عنايتالله، مغازهدار بود ومادرش بيبي نام داشت. تا پايانمقطع متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت، به عنوان بسيجي درجبهه حضور يافت. شانزدهم بهمن 1360، در شوش براثر اصابت تركش خمپاره به پا، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.
جـزئیات شـهادت
اطـلاعات مـزار
تصویرمـزار

بدون دیدگاه