جلال بهزادي

بسمه تعالی

وصیت نامه بنده جلال بهزادی این است که من با آگاهی کامل و شناخت کاملی که از اسلام داشتم، این راه را انتخاب کردم. همان راهی که پیرو سالار شهیدان و رهبر کبیر انقلاب می باشد و من به ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی» حسین زمان و خمینی کبیر لبیک گفتم و راهی جبهه های حق علیه باطل شدم تا شاید بتوانم خدمتی برای اسلام راستین بکنم و چنانکه امام خمینی فرمود: «رفتن به جبهه ها واجب کفایی است.»

و مادر عزیز و مهربانم، بعد از شهادتم به جای گریه و اشک، شادی کن که چنین فرزندی داشتی که در این راه را انتخاب کرد و تو باید به کمک برادرانم در نبود من بشتابید. و اما تو ای پدر گرامیم بعد از من به جای این که بگویی کمرک شکست، قامت راست کن و اسلحه برگیر و چنان به میدان بیا که گویی زلزله بر اندام دشمن افتاده و ای پدر و مادر مهربانم، شما گریه نکنید. برای من شادی کنید، تشویق کنید که تا  دیگر برادرانم راه من را ادامه دهند به یاری خدا.

و اما برادران، ما به وعده خود وفا کردیم. بعد از ما شما برادران باید راه ما را که راه سربازان لشکر علی(ع) و سربازان لشکر امام حسین(ع) است ادامه داده، همگی می دانیم مبارزان لشکر علی(ع) یک روز با دشمن خارجی یعنی کفار و یک روز با دشمن داخلی یعنی خوارج می جنگیدند و ما هم باید این چنین باشیم. و ای برادر عزیز تو هم پرچم به خون ایستادۀ محمد(ص) را برگیر و به پیش بتاز و چنان بتاز که گویی نعره شیر و نعره آسمان در هم آمیخته و در معرکه بتاز چون که وعده خدا حق است و از تمام برادران حلالیت می طلبم.

و وقتی جسد من یعنی نعش من را آوردند، بنده را اگر که شهید شدم، کنار مزار اسماعیل و محمود کریمی دفن کنید و باید رفقای من همه آنها ، اگر که شهید شدم به دیدن من بیایند. والسلام

چهارم مهر 1346 در روستای مرادآباد بلوک ازتوابع شهرستان جیرفت متولد شد پدرش عبدالله و مادرش زهره نام داشت تا اول متوسطه درس خواند بعنوان بسیجی در جبهه حضور یافت نوزدهم اسفند 1361 در دشت عباس بر اثر اصابت ابزارجنگی و قطع دست به شهادت رسید. مزار وی در زادگاهش واقع است .