حسن ملک آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم

فمنهم من قضی نحبه و منهم منتظروا بدلوا تبدیلا
(قرآن کریم)

وصیتنامه شخصی خودم را در چند سطر مزاحمتان می شوم (ببخشید)

با سلام

اینجانب حسن ملک ابادی فرزند مراد متولد 1349 از نعمت آباد ریگان 40 راجع به اینکه جهان فانی را سرای ازمایشی دانسته و همواره سرلوحه زندگی خود قرار داده پس دنیا را فروخته که دینم را نگهدارم و همچو عضو کوچکی از این جامعه دین خود را نسبت به امام ، شهداء و اسلام ادا نمایم و از آنجا که سربازی بسیجی و نیروی مردمی در قالب بسیج و انقلاب ایفای وظیفه می نمائیم امید است که قلب امام عصر (عج) از حقیر رضا و شفاعتم نماید و ما پیروان خط سرخ شهادت همواره  آرزو می کردیم که کاش بودیم و ندای «هل من ناصر ینصرنی»  آن امام برحق را پاسخ مثبت می دادیم و در رکابش جانفشانی می کردیم. بار پروردگارا من منهم از تو می خواهم جزء شهدا باشم مرگم را خدا در راه جهاد حسین (ع) قرار دهد.«الهم اجعل و فاتنا قتلا فی سبیلک» خدایا در حد توان و سعی کردم در راه تو برای تو کشته شوم و هر چند تقصیر و گناه زیاد داشتم اما امیدم به الطاف و فضل توست گرچه می دانم گناه و تقصیرم زیاد است از برادرانم و دوستان و مادر و خواهرانم انتظار دارم دعا کنند خدا از گناهانم بگذرد و مرا با شهداء محشور کند. مادر خوبم مرا ببخش و عفو کن و از خدا برای گناهانم عفو و بخشش بطلب و به همه بستگانم بگو فرزندم از سیدالشهداء مشق گرفته و می خواست از یاران حسین (ع) باشد و از شما استدعا دارم جهت امام و خدمتگزاران دین مبین اسلام دعا کنید و نگذارید انقلاب که ثمره خون شهیدان است بدست نامحرمان بیفتد. تلاوت قرآن و دعای فرج و صحت امام عصر و ظهورش فراموش نشود و فرایض دینی و واجبه فراموش نشود و ولایت و رهبری را که تنها پرچمدار اسلام ناب محمد (ص) است تنها نگذارد و برایشان آرزوی صحت از خدا نمایید. و از خدا برایتان آروزی سربلندی و صحت می کنم و باید معذرت بخواهم بعد از فوت پدرم سرپرست خوبی برای شما نشده و آنطور که دلم می خواست نتوانستم سرپرستی کنم چون در بعضی از مأموریتهایی که با ژاندارمری و نظامی و سپاه و کمیته داریم دور به منزل می رسم. به هر حال عفو کنید.

ان الله یحب الصابرین

حسن ملک ابادی – 61/4/15

ساعت 15 عصر