حسین رشیدی طغرالجردی

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
مپندارید کسانیکه در راه خدا کشته می شوند مردگانند بلکه آنان زنده اند و نزد خدایشان روزی می خورند.
اینجانب حسین رشیدی با آگاهی کامل و به میل خودم به جبهه های حق علیه باطل روان شدم تا از اسلام عزیز در مقابل ملحدان دفاع نمایم لازم شد تا چند سطر در این باره بنویسم:
1-    یک دانگ از خانه مسکونیم متعلق به همسرم می باشد.
2-    به کسی بدهکار نمی باشم مگر خیلی جزئی که نمی دانم و همچنین از کسی طلبکار نیستم.
3-    سرپرستی فرزندانم بعهده همسرم می باشد تا زمانی که خود همسرم حاضر به سرپرستی کردن از آنها باشد. چنانچه از سرپرستی فرزندانم صرف نظر کرد بعهده پدر و برادرم احمد می باشد.
4-    اگر به خواست خداوند شهید شدم در صورتیکه حجی باشد ماشینم را بفروشید و از آن حجم را بردارید و مقداری خرج و مقدار بقیه هم از آن فرزندانم باشد. در صورت شهید شدن جنازه ام را در طغرالجرد دفن کنید. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته. 60/11/19

سوم‌ دي 1327، در روستاي‌ طغرالجرد از توابع ‌شهرستان کوهبنان به دنيا آمد. پدرش اكبر، كشاورز بود و مادرش سكينه نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه درس خواند و ديپلم راه و ساختمان گرفت. سال 1352، ازدواج كرد و صاحب ‌سه پسر و يك ‌‌دختر شد. شاغل شركت‌‌ ذغالسنگ بود، به‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دوم ‌فروردين 1361، در دشت‌عباس بر اثر اصابت گلوله به‌ شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.