روح الله زاد کنگی

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ
بنام خداوند بخشنده مهربان
کسی که در راه خدا کشته شده مرده مپندارید بلکه او زنده و جاوید است و لیکن شما این حقیقت را در نخواهید یافت.
سپاس خداوند رحمان را سزاوار است که به رحمتش همه پدیدهها را آفرید و پرورش داد و روزی داد و درود بی پایان بر فرستادگانش بویژه بر آخرین آنان که با آوردن قرآن هدایتش را برای مومنان به کمال رسانید و سلام فراوان بر اولیا بزرگش امیرالمومنین علی(ع) و یازده فرزند معصوم و بزرگوارش که با ولایتشان دین اسلام کامل و نعمت خداوند تمام گردید.
قرآن می فرماید قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيکُمْ مرگی که شما از آن فرار می کنید دوام مرگ و زندگی که در دست شما نیست در دست دیگری است. ما انسانها یا ملتها که عاقبت مرگ به سراغ ما می آید چرا باید در بستر بیماری بمیریم.
من هیچ گونه وصیتی ندارم وصیت من همان قرآن است. برادران و خواهران مسلمان و شهیدپرور ایران حقیر از آنجایی که امام امت فرمودند که جبهه رفتن واجب کفایی است. برای رضای خدا برای یاری اسلام برای خشنودی امام زمان به جبهه آمدم و بار خدایا تو بدان که ما برای رضای تو با کفار می جنگیم تا زمانی که دین مقدس تو به تمام جهان صادر شود و وصیت برای ملت این است که شما قدر این امام را بدانید این امام واقعا نعمت برای ما مسلمانان است و همیشه از یاران امام باشید که راه امام امت راه انبیاست و شما به رهنمودهای ایشان که واقعا پیامبرگونه است عمل کنید و شما ای ملت ایران امروز برای جهاد با دشمنان آماده شوید بچه ها یا خودتان به جبهه بروید امروز اسلام غریب است و ما می خواهیم با همکاری شما ملت اسلام را یاری دهیم و شما تا می توانید از جبهه رفتن فرزندانتان جلوگیری نکنید چون جبهه واقعا دانشگاه است و ما در معرض امتحان خدا قرار گرفته ایم باید فردا امتحان خوبی پس بدهیم و اگر شما ملت بعد از این جوانان راه آنان را ادامه ندهید فردای قیامت جلوی شما را می گیرند چرا ما خون دادیم و شما اسلام را یاری نکردید و شما مسئول هستید در مقابل خون شهدا. و من افسوس می خورم که چرا خداوند یک جان برایم داده و ای کاش چندید جان داشتم و در راه تو می دادم و می گویم ای حسین بن علی شهید کربلا اگر که ما آنروز نبودیم که تو را یاری کنیم امروز به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان پاسخ می گویم.
و من به شما وصیتی دارم که اگر لیاقت شهیدشدن را برایم داد، شاد و در مرگ من گریه و زاری نکنید و همیشه بگویید خدایا شکر که فرزندی داشتم و در راه تو دادم و اگر گریه می کنید در پنهانی باشد که خدای ناکرده منافقان نبینند و دل سیاه آنها شاد نگردد.

يكم خرداد 1345، در روستاي كنگ از توابع شهرستان شهربابك به دنيا آمد. پدرش محمد، كشاورز بود و مادرش خيرالنساء نام داشت. تا دوم متوسطه درس‌ خواند، به ‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست ‌و ‌چهارم اسفند 1362، در جزيره‌ مجنون عراق بر اثر اصابت تركش به شهادت رسید. پيكر وي مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و بيست و نهم تير 1374 ، پس از تفحص در زادگاهش به خاك سپرده شد.