سيد محمود تهامي زرندي

وصیتنامه شهید سید محمود تهامی

بسم الله الرحمن الرحیم
زمانی دست به قلم برده ام که قلب همه می تپد این ساعت چه ساعتی است لحظه ای است که همه آرزوها پوچ بنظر می رسد هیچ کس امید به زنده ماندن ندارد لحظه ها به کندی و پر اضطراب می گذرد و گلوله های توپخانه دشمن لحظه ای برای حتی یک نفس عمیق فرصت نمی دهد. خدایا بارالها، پروردگارا، معبودا، معشوقا مولایم من ضعیف و ناتوانم که تحمل درد از دست دادن پاهایم را ندارم چگونه تحمل عذاب تو را می توانم بکنم خدایا من با تو پیمان بسته بودم که تا پایان راه بروم و بر پیمان خویش همچنان استوار ماندم خدایا هیاهوی بهشت را می بینم چه غوغایی حسین به استقبال یارانش آمده چه صحنه ای فرشتگان ندا در دهند که همراهان ابراهیم همراهان موسی همدستان عیسی هم کیشان محمد (ص) همسنگران علی، همفکران حسینی، همگامان خمینی از سنگر کربلا آمده اند با چه شکوهی. خدایا، به محمد بگو که پیروانش حماسه آفریدند، به علی بگو که شیعیانش قیامت برپا کردند به حسین (ع) بگو خونش در رگها می جوشد بگو از آن خونها لاله ها روئید و ظالمان لاله ها را بریدند اما باز هم لاله ها روئید. خدایا، می دانی که چه می کنم که چون شمع ذوب می شوم اما از مردن نمی هراسیم اما می ترسیم بعد از ما ایمان را سر ببرند و اگر سوزیم که روشنائی می رود و جایی خود را دوباره به شب می سپارد پس چه باید کرد. از یک سو باید شهید شویم تا آینده بماند هم باید امروز شهید شویم تا فردا بماند و هم باید بمانیم تا فردا شهید شود؟

عجب دردی، چه می شد امروز شهید می شدیم و  فردا زنده می شدیم تا دوباره شهید شویم، آری همه یاران سوی مرگ رفتند در حالی که نگران فردا بودند. خدایا بار الها معبودا معشوقا مولایم. دوست دارم چشمهایم را دشمن در اوج دردش از حلقه در بستان در آورد و دستهایم را در تنگه چزابه قطع کند. پاهایم را در خونین شهر از بدن جدا سازد و قلبم را در سوسنگرد آماج رگبارهایش کند و سرم را در شلمچه از تن جدا نماید تا رگمان می جنبد فشار و آزار دشمنان می کنم ببینید که اگر چه چشمها دست ها و پاها و قلب و سینه و سرم را از من گرفته اما یک چیز را نتوانسته اند بگیرند و آن ایمان و هدفم است که عشق به الله و معشوقم و به مطلق جهان هستی و عشق به شهادت و عشق به امام و اسلاماست. خدایا جند الله را با سوگند به ثارالله در لشکر روح الله برای شکست عدوالله و استقرار حزب الله و زمینه ساز حکومت جهانی بقیه الله است حمایت کن والسلام سید محمود تهامی

آنقدر به جبهه می روم تا شهید شوم ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب حضرت زینب را بدهید که چطور تحمل 72 شهید را نمود.همه مثل خاندان وهب فرزندانتان را به جبهه بفرستید و جسد را نیز تحویل نگیرید زیرا مادر وهب فرمود سری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم.

دشمان خاندان ما روز را شب و شب را روز می کنند در حالیکه در پرتگاهی است مشرف به سیاهچالی پر از آتش بدون تردید این پرتگاه عاقبت او را به دوزخ خواهد افکد حضرت علی (ع). بهشتیان بر منازل شیعیان می نگرند چنانکه اهل زمین به آسمان نگاه می کند حضرت علی (ع) بهترین عبادت همواره اندیشیدن درباره خدا و قدرت اوست حضرت علی (ع) برادران استغفار و دعا را فراموش نکنید که بهترین درمان برای تسکین دردهاست و هرگز دشمن بین شما تفرقه نیاندازد و شما را از روحانیت جدا نکند اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست در امام بیشتر دقیق شوی عظمت او را دریابید خود را تسلیم وی سازید صداقت و اخلاق خود را همچنان حفظ کنید اگر فیض شهادت نسیب من گشت آناکه پیرو خط امام نیستند به ولایت او اعتقاد ندارند بر من نگریند و برجنازه من حاضر نشوند اما باشد که دماء شهدا آنان را متحول سازد و رحمت الهی شامل حالشان گردد سلام  مرا به امام عزیزم برسانید و بگوئید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد و با خدا پیمان می بندم در تمام عاشوراها و تمام کربلاها با حسین (ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامیکه تمام احکام اسلام در زیر پرچم اسلام و امام زمان (عج) به اجرا درآید (انشاءالله).

پانزدهم ‌خرداد 1343، در شهرستان زرند چشم به ‌جهان گشود. پدرش سیدکاظم، کارگر شرکت ذغالسنگ بود و مادرش سکینه‌بيگم نام ‌داشت. تا اول ‌راهنمایی درس‌ خواند، به ‌عنوان‌ سرباز ارتش در جبهه‌ حضور یافت. سوم‌ تیر 1364، با سمت تک‌تیرانداز در اروندرود بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زرند واقع است.