سید محمد حسین میر حسینی

وصيت نامه شهيد محمد حسين مير حسينى قبل از هر چيز اميد وارم خداوند شهادت در راهش را نصيب من بفرمايد كه شهادت به فرموده امام عزيز هديه اى است الهى كه خداوند به كسانى كه لايق باشند عطا مى كند . على (ع): جهاد در راه خدا درى از در هاى بهشت است كه خداوند تنها بروى بندگان خاص خود باز مى كند . خدايا فضل تو و كرم تو نهايت ندارد . تو از صدق در دل من اگهى و ميدانى كهبراى رضاى تو و يارى كردن دينت از خانه قدم بيرون نهاده ام . از هر آنچه غير از تو است سير شده ام . خدايا تشنه امسيرابم كن ، تشنه شهادتم از جام شهادت من نا قابل را بنوشان ،اميدوارم كه نا اميد نكنى . با دل و جان پيرو ولايت فقيه باشيد و دستوراتش را موبمو اجرا كنيد كه اجرا كردن آن اجرا كردن دستورات پيامبر و خداست و تنها راه سعادت شما بودن در خط امام است به معناى واقعى . آينده خيلى دورى نخواهد بودكه مردم و انسانها آرزومى كنند كه اى كاش در زمان اين بزرگوار بودند و در ركاب او با كفار مى جنگيدند ،ايمان خود را به اين انقلاب محكمتر كنيد كه بجان خود امام زمان اين انقلاب سر آغاز انقلاب مهدى (ع)است . مثال شهيد :مثال ميوه رسيده است ،تا ميوه نرسد از درخت نمى افتد ، و همچنين انسان تا به حد كمال وتعالى و انسانيت نرسد شهيد نمى گردد . راهى است كه بايد پيمود و سفرى است كه بايد رفت چه بهتر كه در حال خدمت به اسلام وملت شريف اسلامى شربت شهادت نوشيدن و با سر افرازى بع لقاءالله رسيدن و اين همان است كه اولياءالله آرزوى آن را مكرد و از خداى بزرگ در مناجات خود طلب مى كردند . گوارا باد شربت شهادت بر شهداى انقلاب اسلامى و بر همه شهيدان را ه خدا در طول تاريخ از كربلاى حسين تا خوزستان . به همه توصيه مى كنم كه به نمازاهميت زيادى بدهيد كه ركن و ستون دين است ار نماز قبول شو همه اعمال قبول مى شود و در آخرت ما هميشه در پيش نظر بياوريد . پدر و مادرم شما را خيلى دوستت دارم اما خدايم و اسلام را خيلى بيشتر دوست دارم در راهش جان مى ؟؟؟ هر چه از ماديات در ذهن شما خطور مى كند فنا پذير است . كل شى ءهالك مرگ هر لحظه در كمين است . قيامت نزديك است ،نزديك از نزديك مرگ است . دل بستن به اين دنيا فانى حماقت است و دل در خلق ببنديد كه ؟؟؟نشديد . دل در حق مبنديد كه رسته نشويد و در همه حال بياد خدا باشيد كه از رگ گردن به شما نزديكتر است . ديدار ما يا در كربلا يا در صحراى محشر

ميرحسيني، سيدمحمدحسين چهارم ‌دي 1338، در شهرستان‌ كرمان متولد شد. پدرش سيدمحمدرضا، ارتشي بود و مادرش فاطمه نام داشت. دانشجوي دانشگاه تربيت‌معلم بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دهم ارديبهشت 1361، در آبادان براثراصابت‌ تركش به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع است.