عبدالله پوراحمدیان

بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ  وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ
سلام و درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب خمینی بت‌شکن و ملت شهیدپرور ایران وصیت نامه خود را آغاز می کنم: اکنون که در جبهه های حق علیه باطل با صدامیان کافر به ستیز برخاستیم و زندگی را با تمام جدالها و خوشیها و غمهایش رها کردم می روم تا حماسه رزمندگان و اسلام را در سرزمینهای جمهوری اسلامی ایران تکرار نمایم وقتی که کلمه پرمحتوای سنگر را بو می کنم یاد زاغه نشین ها می افتم که در سراسر گیتی با چه بدبختی و سختی هایی روبرو هستند و من آن موقع است که قلبم از غمها و دردها و محرومیتهایی که به این قشر مستضعف شده است بدرد می آید . اینجاست که سنگر اسلام را خانه خود می دانم. سنگر اسلام آه چه واژه قشنگ و زیبایی. کلبه ای است کوچک و محدود. سلولی است به مساحت 5 متر مربع و با بعد مختلف و روحی عمیق و هدفی والا و مقدس خانه ای است ساده به سادگی روح پاک و دژ محکم بسان قلبهای سرسخت و مقاوم در نبرد با دشمن کافر و آری این سنگر اسلام است که جان را می خرد و آنگاه که می خواهد بفروشد به بهای سنگین بهشت می فروشد. من همچون مجاهدان و رزمندگان اسلام در پهن دشت جمهوری اسلامی ایران زمین میروم تا دیگر […] حماسه مرا تکرار کنند. زندگی آن زمانی خوب است که سرزمین جمهوری اسلامی ایران بدست خودمان آبیاری شود و ثمره بذرش لاله هایی باشند که جمهوری اسلامی ایران را بسان شکوفه هایی به صورت گلستان در آورند. آری من راهم که راهی است پر سعادت و خوشبختی تشخیص دادم و راهی می روم که مردان خدا آن را پیمودند و هدفی که امام حسین(ع) و یارانش دنبال کردند من هم دنبال می کنم. آری من راهی را می روم که امام حسین(ع) رفت  و خمینی عزیز و ملت شهیدپرور ایران می روند و راهی را می روند که دیگر شهیدانمان آن راه را پیمودند و راهی را می روم که امثال بهشتی ها و رجایی ها و باهنرها آن راه را رفته اند.
پدر و مادر عزیزم سلام آخرم را که از ته قلب کوچکم بر می خیزد بپذیرید و از شما می خواهم که بعد از من گریه و زاری نکنید و لب شما پرخنده باشد تا دشمنان سو استفاده نکنند. این افتخاری است برای شما که فرزندتان در راه اسلام و قران شهید شده است پس افسوس مخورید و ناراحت نباشید. انشاالله خداوند بزرگ به شما صبر و اجر خواهد داد. اگر خدای ناکرده یک خطایی از من سر زده است و موجب ناراحتی شما شده است مرا به بزرگی خودتان ببخشید و حلالم کنید. اکنون ای اقوام و خویشان و ای ملتم شما هم ناراحت نباشید و وظیفه شماست که راه شهیدان را دنبال کنید و به خواسته ای که آنها داشته اند جامه عمل بپوشانید و سلام آخر مرا پذیرا باشید و اگر خطایی از من سر زده است امیدوارم که مرا ببخشید و حلالم کنید. اکنون از پدر و مادر عزیزم و خواهرم و ای ملتم از شما می خواهم که گوش به فرمان رهبر انقلاب بوده باشید و وحدت خودتان را حفظ کنید تا بتوانیم انقلاب اسلامی را به کشورهای جهان صادر کنیم. انشاالله اسلام پیروز است. منافق کمونیست آمریکا و شوروی نابود است. به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی.  

يازدهم ‌ارديبهشت 1339، در شهرستان شهربابك متولد شد. پدرش ابوطالب، كشاورز بود و مادرش خير النساء نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه درس خواند و ديپلم اقتصاد گرفت، به عنوان سرباز ارتش به جبهه اعزام شد. دوم فروردين 1361، در دشت‌عباس براثر اصابت تركش شهيد شد. تاكنون اثري از پيكرش به دست نيامده است. مزار ياد بود وي در روستای نديك تابعه زادگاهش واقع است.