علی سرایداری حیدرآباد کشکوئیه

بسم الله الرحمن الرحیم
بدین وسیله اینجانب علی سرایداری فرزند حسین بعد از اقرار به یگانگی خدا و رسالت یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر علیهم السلام و امامت دوازده نفر ائمه که اول آنها حضرت علی علیه السلام و آخر آنها امام زمان(عج) و اقرار به همه کتابهای آسمانی و حشر و نشر و صراط و میزان در حال صحت و سلامتی وصیت می نمایم و جملات ذیل را تذکر می دهم.
1-    بنده نماز و روزه که ندارم و طلبکاری و بدهکاری ندارم.
2-    به همه فامیل و دوستان خصوصا پدر و مادر و خواهران و برادرانم سفارش می نمایم که بعد از شهادت من گریه نکنند مبادا منافقین شاد شوند و در ختم من شیرینی بدهند. بدانند آن روز کامیابی من هست چون به خدا و به وعده های الهی رسیده ام.
3-    قدر روحانیت را مخصوصا امام عزیز را بدانید چرا که هر چه ما داریم از این قشر جامعه داریم.
4-    سعی کنید در کمبودهای حاصله از جنگ تحمیلی سخنی نگویید که ضد انقلاب خشنود شود.
5-    امیدوارم پدر و مادرم مرا ببخشند و دعا کنند. خداوند این قربانی را قبول فرماید. والسلام.
6-    خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. علی سرایداری. 63/12/10

دهم ‌بهمن 1344، در روستاي حجتيه از توابع‌ شهرستان رفسنجان به دنيا آمد. پدرش حسين، كشاورز بود و مادرش شهربانو نام داشت. تا دوم ابتدايي درس خواند. كارگر بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و چهارم اسفند 1363، در عراق بر اثر اصابت تركش به كمر و موج انفجار‌، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهدای روستای شريف‌آباد تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.