غلامحسین زارعی جلال آبادی

قسمتی از وصیت نامه شهید :

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدایی که جان و هستی ما در ید قدرت اوست.
با سلام به امام زمان (عج) و نائب برحقش امام امت (امام خمینی) این قلب تپنده ملت مستضعف جهان و با درود به ارواح پاک شهیدان ، آنانکه رفتند و درس ایثار و از خود گذشتگی و مردانگی به ملت ایران و ملت مسلمان جهان آموختند.
پدرم و مادرم و همسرم و خواهرانم و برادرانم و بچه هایم، از شما می خواهم که مرا عفو کنید و از خطاهایم در گذرید و هرچه در زندگی به شما کوتاهی و اذیت کردم از خطاهایم چشم پوشی کنید و برایم دعا کنید که مورد عفو و بخشش خداوند قرار بگیرم شاید برای شما فرزند خوبی و برای شما همسرم،  همسر خوبی و برای بچه ها پدر خوبی و برای خواهر و برادرانم، برادر خوبی و برای پدر عیالم و مادر عیالم، داماد خوبی و برای دوستان و آشنایان دوست و آشنای خوبی نبوده ام. انشاءالله همه شما از لغزشهایم درگذرید.
مادرم  و پدر مهربان و بزرگوارم درست است شما فرزندی از دست دادی و برایتان مشکل و سخت است ، نمی گویم برایم گریه نکنید گریه بکنید اما آنطور نباشد که روح مرا آزرده کنید و دل دشمنان را شاد کنید البته گریه برای من نکنید چون به حق من ظلم نشده بلکه این راهی بود که خودم انتخاب کردم اما اگر عاطفه پدر و مادر فرزندی شما را وادار می کند نوشتم طوری نباشد که روح من فرزند خودتان را ناراحت کنید و شما را به خدا قسم می دهم که در کوچه و خیابان و همه جا در جاهای عمومی گریه نکنید. بعد از مرگم بین شما و همسرم درگیری نباشد که باعث اذیت روح من می شود.
ای فرزندانم امیدوارم شماها در ابتدا بتوانید پیام رسان خون من و شهیدان اسلام به خصوص شهیدان انقلاب اسلامی ایران باشید، شهیدان که هدف والایشان اعتلای و برپایی کلمه حق و حقیقت بود و رفتند. با رفتنشان رهایی از اسارت را به ملت ما آموختند و آفرین به چنین رهبری (امام خمینی) که همیشه با سخنان استادانه اش ملت ما را از تاریکیها به روشنایی ها راهنمایی می کند. امروز که من دارم این وصیت نامه را می نویسم در تپه های سد دزد (اندیمشک) تاریخ 1366/12/9 می باشد. امیدوارم این نامه بماند تا شما فرزندان بزرگ شوید و از این نامه استفاده کنید و خودتان بتوانید بخوانید. هم اکنون شما محسن زارعی کلاس اول ابتدایی هستید و مریم زارعی باید سال دیگر که حدود هفت ماه دیگر به مدرسه رود و فاطمه زارعی حدود 3/5 سال دارد و بتول هم یک سال و چهار ماه دارد و آن یکی که هنوز حدود چهارماه دیگر به دنیا می آید و اسمی برایش مشخص نشده است و خودم سی سال دارم و شمسی احمدی 24 سال دارد. و اگر خواستید از این وصیت نامه استفاده کنید و از پشت آن استفاده بکنید می توانید فتوکپی بگیرید.
خداحافظ شما
خداوندا هر وقت پاک شدم مرا جای بده به سوی خودت

دوم ‌فروردين 1336، در روستاي اسماعيل‌آباد از توابع شهرستان زرند متولد شد. پدرش ‌اكبر و مادرش ربابه نام داشت. تا پايان مقطع‌ متوسطه درس خواند و ديپلم اقتصاد گرفت. سال 1358، ازدواج كرد و صاحب دو پسر و سه دختر شد. كارمند شركت ذغالسنگ ‌بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دوم‌ فروردين 1367، در خرمال عراق بر اثر اصابت تركش ‌به شهادت رسيد مزار وي‌ در گلزار شهداي زادگاهش‌واقع است.