مجید جوهری سرجاز

بسم الله الرحمن الرحیم
مادر عزیز دعا کن که من به شهادت که بالاترین مقام برای هر انسان است برسم و در پیشگاه امام حسین(ع) سرافراز باشم.
هرگز در فراق من گریه نکن مادرم. بلکه خوشحال باش که امانت خود را بتوانی به خوبی به دست صاحبش برگردانی. همیشه حضرت زینب(س) را الگوی خود قرار بده و به یاد داشته باش که او چگونه در فراق عزیزانش صبر را پیشه کار خود قرار داده بود. ای برادرم هرگز فکر نکنی که من رفتم و تو و مادر را تنها گذاشتم اما بدان رسالتی بالاتر از این بر دوشمان نهاده شده بود که باید می رفتم. تو هم سعی مادر تنها نگذاری و به او کمک کن و همیشه در کارها از پروردگار استعانت بخواه. خداوند همیشه با صابرین است همانطور که خودش وعده داده. صله رحم و خویشتن داری را فراموش نکنید از احوال همدیگر باخبر باشید. احترام بزرگترها را همیشه نگهدارید.
ای جوانان، خواهران و برادران عزیز پیرو خط امام عزیز باشید و هرگز او را تنها نگذارید نباشد روزی که شما هم مانند کوفیان علی(ع) را تنها بگذارید. هوشیار باشید که نیرنگ های دشمنان زیاد است و شما باید در همه حال بیدار باشید. خواهران حجاب خود را رعایت کنید که در محضر حضرت زهرا(س) شرمنده نشوید. همگی دست در دست هم دهیم تا انقلاب را به دست صاحب اصلی آن امام زمان(عج) برسانیم. انشاالله تعالی

دوم مرداد  1345، در روستان سرجاز از توابع شهرستان جيرفت چشم به‌ جهان گشود. پدرش خدامراد (فوت1353) و مادرش سكينه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند، به عنوان سرباز ارتش به جبهه رفت. بيست‌و‌هشتم ‌شهريور 1365، در مهران توسط نيروهاي عراقي  بر اثر اصابت گلوله و تركش به شهادت رسيد. پيكر وي مدتی در منطقه برجا ماند و سال 1367 پس از تفحص، در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش به خاك سپرده شد. او را حجت حق‌جو نيز می نامیدند.