محمد حسین نجات مهرابی كرمانی

بسمه تعالی با عر ض سلا م و درود بیکرا ن بر پد را ن و مادرا ن که چنین فر زندانی را در دا من خود پرو رش می د هند وحضو ر محتر م پدر و مادرسلام می کنم و امید وا رم که حالتا ن بسیار خوب باشد و هیچگو نه کسالتی ندا شته باشید و همیشه درکارها یتان پیرو ز و موفق باشید باری اگر جو یالی حال فر زند حقیر خود را خواسته باش ید بحمد الله بسیار خو ب است و هیچگو نه نارا حتی نیست و با عر ض سلا م حضو ر برادربزرگم مهدی و برادر بزر گم محمدرضا و برادر مهربا نم محمد جو اد وبرادر مهر با نم محمد حسین و علی اکبر و علی اصغر و خد مت محترم خواهر مهربا نم محبو به و مهد یه و معصو مه سلا م عرض می کنم و امیدوارم که حالتان بسیار خو ب باشد و هیچگو نه کسالتی ندا شته باشید باری اگر جو یای حال برادر خود هستید بحمد الله بسیار خو است و اکنون که در حال جنگ با مزد و را ن بعثی هستم خیلی خو شحال هستم که من د رراه خدا می جنگم و اگر کشته شد م ود رراه خدا کشته می شو م و هیچ نگرا نی نیست وپد رو مادر از شما خواهش می کنم که مرا ببخشید و مرا حلال کنند تا خدا از من راضی و خشنود با شد . پدر ومادر از شما می خواهم که اگر من شهید شدم برای من گر یه نکنید باری می دانم که فر ز ندی که شبها درگهو اره می خوابیده است خوا ب خود را فرا موش کرده اید و طا قت آن را ندارید که گریه نکنید بلکه جشن بگیر ید ویک پر چم سبزی در خا نه آو یزا ن کنید و به قو ل شاعر: شیو ن مکن مادر در مر گ خونبا رم بگذار من د یگرعز م سفر دارم مادرفدای تو این جسم و جان من احو ال من بشنو خود از زبان من کرگشته گردید م مادربهرم مکن زاری بهر م مزن برسرچراغان شو ق خدا دارم یک پر چم سبزی در خانه بزن مادر و پدر می دانم که دین بزرگی برمن دار ید .چو ن زما ن ؟؟؟و دیگررا هی نیست و در اینجا با همه شماخدا حافظی می کنم و شما را به د ست خدا و ند تبارک و تعالی می سپار م و آرزوی سلا متی برای تمام ر زمند گان و وتمامی شما پدران و مادرا ن . محمد حسین 1361/12/4

محمدحسین، نوزدهم آبان‌ماه سال 1343 در شهر كرمان چشم به جهان گشود. پدرش عباس، مغازه‌دار بود و مادرش نصرت نام داشت. محمدحسین تا پایان مقطع راهنمایی درس خواند و در کنار پدر به کار مشغول شد.
با شروع جنگ تحمیلی، دفاع از میهن، نظام اسلامی و انقلاب را بر ماندن ترجیح داد و به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.
محمدحسین بیست‌ویكم فروردین‌ماه سال 1362 در ذلیجان شهید شد.

پیكر وی مدت‌هادر منطقه برجا ماند و پس از تفحص بیست‌وهشتم تیرماه سال 1374 در قطعه 1، ردیف 14، شماره 40 گلزار شهدای زادگاهش به خاك سپرده شد.