بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه ای از وصیت نامه شهید:
من راه خود را خوب شناختم و راهی غیر از اسلام و راهی بهتر از یاری کردن انقلاب راهی بهتر از دفاع از دستاوردهای انقلاب راهی بهتر از لبیک گفتن به رهبر کبیر انقلاب اسلامیمان و راهی بهتر از آزاد شدن از هواهای نفس و وابستگیهای دنیوی ندیدم. از شما عزیزان می خواهم که اگر خداوند مرا بخشید و قابل دانست که مرا هم ذره ای بس ناچیز از دریای بیکران یاران باوفای حسین(ع) و از امت رسول الله(ص) قرار دهد و انشاالله شهادت مرا طلبید و من هم با آغوش باز شهادت در راه معشوق را در بغل گرفتم و به سوی خدا رفتم البته اگر قابل بودم و لیاقت داشتم از شما استدعا دارم که برای من هیچ گریه نکنید که خدای ناکرده بهانه ای باشد برای دشمنان اسلام و شادی آنان. اگر ما کشته شدیم پیروزیم و اگر بکشیم باز هم پیروزیم در هر صورت پیروزی از آن ماست چون که ما بر حقیم و صدام ناحق و باطل و انشاالله که باطل را به درک می فرستیم البته با رهبری آگاهانه امام خمینی…
بيست و پنجم خرداد 1345، در شهرستان كرمان به دنيا آمد. پدرش حسين، كشاورزي ميكرد و مادرش سکینه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. بنا بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هفدهم مرداد 1362 ، در مهران توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش و قطع سر به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد. او را اكبر نيز می ناميدند.
جـزئیات شـهادت
اطـلاعات مـزار
تصویرمـزار
