مراد خواجوئی سیرجانی

بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت نامه من به پدر و مادرم و خواهرانم و همسر و فرزندانم این است که هرگز از قرآن و عصمت و طهارت فاصله نگیرند زیرا سعادت و رستگاری شما عزیزان در همین است. از پدر و مادرم و همشیره های محترمه خود خواستارم که از خداوند بخواهند گناهان مرا مورد عفو و بخشش قرار بدهد گرچه پدر و مادرم در اوایل جوانی من به جز ناراحتی و اذیت از من چیزی دیگری ندیدند و امیدوارم پدر و مخصوص مادرم مرا عفو و برای گناهانی که انجام داده ام طلب مغفرت کنند و باز هم تکیه می کنم که جدا مرا عفو کنند و این وصیت نامه را می نویسم که وقت زیادی ندارم و فرصت کافی نیست که به حضور پدر و مادر مهربان و همشیره های گرامی بروم و از خداوند برای شما و همگی دوستان و همسایگان آرزوی موفقیت دارم. اینجانب مراد خواجویی سیرجانی فرزند نجف ساکن سیرجان و خانواده پدرم در 50 کیلومتری سیرجان ده بالا سکونت دارند و بنده دارای یک همسر و دو فرزند به نامهای فاطمه و سمیه می باشند و طبق سفارشی که به همسر کردم تمام بدهکاریهایی که داشتم پرداخته و گفتم که همسرم بپردازد و در پایان برای پیروزی اسلام و مسلمین آرزو دارم و برای این یگانه ابرمرد در تاریخ امام خمینی که جهان را به لرزه در آورده طول عمر از خداوند قادر متعال دارم. وصیتی ندارم همسر و فرزندانم را به خدا می سپارم. موفق و پیروز باشید.

هفتم ‌تير 1330، در روستاي ده بالا چهارگنبد از توابع شهرستان سيرجان‌ چشم به‌ جهان گشود. پدرش نجف، كاسب بود و مادرش سروي نام داشت. تاپايان مقطع ابتدايي درس‌ خواند. سال 1355، ازدواج‌ كرد و صاحب دو دختر شد. پاسدار بود، بيست و هفتم آبان 1360، در دهلاويه بر اثر اصابت خمپاره و قطع پاها، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش واقع است.