مهدی پورحسيني‌نژاد گلوسالاري

و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاءعند ربهم یرزقون کشته شدگان در راه خدا را مرده نپندارید بلکه آنان زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند. تنها از خدا یاری جوئید و اندوهی در سر نپرورانید که فرزند خویش را از دست داده اید بلکه در راه اسلام و دین محمد رسول الله و دین علی علیه السلام هدیه کرده اید از محبت ها و یاریها و کوششهایی که برای من انجام داده اید باید کمال سپاس و تشکر را دارم و از خداوند متعال می خواهم که به شما پاداش و اجری عظیم عنایت بفرماید انشاءالله همچون همیشه گامهایتان را با ذکر الله برمیدارید و شاد و خندان باشید و بدانید که شهادت در راه اسلام بهتر از مرگ در بستر بیماری است و خانواده خویش را بپرورانید که آنها نیز شهادت طلب و مبارز باشند از دوستان و رفقای عزیز میخواهم که اگر بدی و کدورتی از من در فکر خود دارید مرا ببخشید و درراه اسلام و راه علی علیه السلام کوشا باشید به امید پیروزی اسلام بر کفر اعتقادش براین بود که از آنجا باستناد آیه افحسبتم انما خلقناکم عبثا و انکم الینا ترجعون (زندگی بیهوده آفریده نشده است،ما نیز نباید هیچ لحظه ای از زندگیمان به بیهودگی بگذرد.)از پرداختن به هر کاری و آموختن آنچه که لازم می دانست ابایی نداشت همیشه میگفت از آنچه خداوند به ما عطا کرده است بایستی بیشترین بهره را برد .مهدی راهش را آگاهانه انتخاب کرد و بر سر این انتخابش مردانه ایستاد و عاشقانه جان باخت تا مشعل اسلام را فروزان نگاه دارد

نوزدهم ‌فروردين 1337، در روستاي گلوسالار از توابع شهرستان رفسنجان به دنيا آمد. پدرش موسي، شاغل سنگبري بود و مادرش رقيه نام‌ داشت. تا پايان مقطع متوسطه تحصيل كرد، به عنوان سرباز ارتش به جبهه‌ رفت. دهم‌ ارديبهشت 1361، در خرمشهر بر اثر اصابت تركش شهيد شد. پيكر وي درگلزار شهداي‌ شهرستان كرمان به خاك سپرده شد.