احمد حاجی زاده نصیرخانی

يكم ‌فروردين 1336، در شهر بزنجان از توابع ‌شهرستان بافت ديده به جهان گشود. پدرش نورالله و مادرش‌ گوهر نام‌‌ داشت. تا اول ‌راهنمايي درس‌‌خواند. گروهبان دوم ارتش بود، چهاردهم ارديبهشت 1359، در بانه توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع است.

وی در خانواده ای فقیر پدری تقریبا ” نا بینا و کلبه ای محقر بو د که باد درچوبین وشکسته که با هر زو زه باد ناله ای هم اهنگ شو د با هر برف زمستان حسرتی انها را از داشتن هر گو نه ملک وزمینی در امد وشغلی محر وم بو دند روی همین اصل پدرش سالها شغل دشتبا نی یعنی حرا ست و نگهداری کشتزارهای اربا با ن همراه باکار طا قت فرسای شبانه روزی را بر عهده دا شت وبا همه کو ششی که مینمود دائم مورد نفرین اربا بش بو د .شهید در چنین اجتماعی رشد می یا فت واز کو دکی در رنج و محرو میت فقر و گرسنگی را می چشید و همراه پدرش زحمت می کشید .همه زندگی او ظلمت بود و درد تب بو د وفقر شبها ی تار را به آبیاری و نگهبا نی مشغول بود وهمراه با شرشر آب نوای فقر سر می داد:
اگر دستم رسد برچر خ گر دون     از او پر سم که این چو ن است وان چو ن
یکی را میدهی صد ناز و نعمت     یکی را نو ن جو آلو ده با خون
پدر ش با تمام فقر در 7سالگی او را به دبستان فرستاد 6سال تمام با موفقیت در بزنجا ن درس خوا ند و با و جود هوش سرشار ونبوغ شکو فایی که دا شت به علت فقر از مدر سه دست کشید وبه کارپرداخت او مدتی با هیز م فروشی روزگار بسر می برد وبه معشیت خا نواده کمک مینمود تا اینکه به استخدام ارتش وقت درامد و نزدیک چهار سال در این پست بو د درانقلاب برای پیروزی قلبش آکنده از امید و آرز و بو د آرزوی که بتوان تمام محر ومین را و آنانی که هما نند خود ش زند گی رقعت باری دار ند نجا ت داد با پیر و زی انقلاب اسلامی و حوادث کردستان دا و طلبانه به ان دیار رفت و ما هها با گر وهکها در گیربو د تا اینکه در شهر بانه به دست یکی از گر وهکهای آمریکا ئی به خاک وخون کشیده شد  و دعوت حق را لبیک گفت. رو حش شاد.