اکبر رنجبر کبوترخانی

بسمه تعالی

«الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ»

آنان که ایمان آو ردندو هجرت کردند و جهاد کردنددر راه خدابا جانها ومالهایشان درجه و مرتبه بلندی در نزد خدا دارند.

درمورد پایگاه شهید بهشتی از شما برادران و دوستان عزیز تقاضا میکنم که پایگاه را نگهدارید و چون گذشته از آن نگهداری کنید زیرا محمدحسین ایران نژاد در آن پایگاه زیاد می آید فقط بخاطر آن ومحمد صادقی که به پایگاه پایبند بودند از برادران خود و دیگر رفقا تقاضا میکنم به پایگاه بروند و این مسجد را سنگری قوی و مستحکم در مقابل ابر قدرتها قرار دهند و طوری باشد که کسی نتواند در پشت سر پایگاه حرفی بزند و نتواند چیز بدی بگوید و شما سعی کنید که همیشه با حرف چیزی را نگید بلکه با عمل خویش هرچیزی را برای دیگران ثابت کنید.

خوب برادران عزیز مرا در کنار شهدای کمال آباد بخاک بسپارید و از قو ل من از همه دوستان و آشنایان خداحافظی کنید زیرا که من به علت کمی وقت نتوانستم از دوستان خداحافظی کنم دعا برای امام راهم فراموش نکنید.

د یگر عرضی ندارم بجز توفیق بیشتر خدمت در راه خداوند متعال.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار .

يكم ‌شهريور 1345، در شهرستان رفسنجان به دنيا آمد. پدرش ‌عبدالله، كشاورز بود و مادرش‌ عصمت نام‌ داشت. تا پايان مقطع ‌راهنمايي درس‌ خواند. نقاش ساختمان‌ بود، به عنوان ‌بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌و پنجم اسفند 1362، در مريوان توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت‌ گلوله به گردن‌، شهيد شد. مزار وي در روستای كمال‌آباد زادگاهش واقع است.

وی در خانه ای کوچک که بیش از سه اتاق نداشت و سه خانوار در آن زندگی میکردند در کمال آباد دیده به جهان گشود او دوران کودکی را در همین خانه سپری کرد و در سال 1352 به دبستان شیخ فضل الله نوری (رضوی سابق) برای شروع تحصیل ثبت نام کرد و دوران دبستان را در همین مدرسه گذراند و تحصیلات تابستانی را به کار بنایی می پرداخت وی برای ادامه تحصیل به مدرسه راهنمایی رضوی رفت ولی بعد از سه سال تحصیل ترک تحصیل کرد و مشغول بنایی شد و در همین ایام بود که به فرمان امام ارتش بیست میلیونی تشکیل شد و پایگاه شهدای کمال آباد هم شروع بکار کرد و در این مدت تا قبل از رفتن به جبهه حتی یک شب از پا یگاه کناره نگرفت و هر شب تا نیمه های شب یا حتی تا صبح در این پا یگاه بود تا اینکه در عملیات بیت المقدس عمویش حسن رنجبر به شهادت رسید او از همان هنگام برای گرفتن انتقام خون عمویش و برای کمک به رزمندگان اسلام میخواست به جبهه برود ولی به دلایلی نتوانست به جبهه برود تا اینکه دو ماه قبل ازشروع عملیات والفجر4 به جبهه رفت و در تمام نامه هایش به فکر پایگاه بود و از برادران میخواست تا پایگاه را رها نکنند و در پایگاه بمانند و در عملیات والفجر4 به شهادت رسید یکی از همسنگران او تعریف میکرد می گفت شب اول عملیات او در حمله شرکت کرد ولی سالم ماند و تا شب دوم که دوباره برای عملیات آماده میشدند نه باکسی حرف زد و نه غذا خورد و نه آب او فقط گریه میکرد تا شب دوم عملیات که به شهادت رسید.