حسن برائتی شهربابکی

بسم الله الرحمن الرحیم
وَالْعَصْرِ  إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ  إِلَّا الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
قسم به عصر که انسان همه در خسران و زیانست مگر آنانکه به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند و بدرستی و راستی و پایداری در دین یکدیگر را سفارش کردند. بنام خدا و با درود بر رهبر کبیر انقلاب حضرت آیت الله امام خمینی و با سلام بر تمام شهیدان راه اسلام و رزمندگان جبهه های حق علیه باطل. من چگونگی رفتن به جبهه های حق علیه باطل را شرح می دهم چون من یک مسلمان هستم و برای اینکه مسلمان بودن خود را در عمل نشان دهم و همچنین دین خود را به این انقلاب اسلامی ایران ادا نمایم خط خود را یعنی خط سرخ شهادت را انتخاب نمودم و چون این خط را در بسیج که نهادی جوشیده از توده های مستضعف ایران است دیده می شد به بسیج مراجعه کردم و داوطلب عازم جبهه ها شدم و در جبهه با تمام برادران رزمنده دیگر به صدام و صدامیان و اربابش آمریکا خواهیم فهماند که ما مرد جنگ هستیم و تا آخرین قطره خون خود در برابر شما ایستادگی می کنیم و نخواهیم گذاشت که یک وجب به خاک ایران تجاوز نمایند و من از خدای خود می خواهم که [مرا] در این راه که راه الله است به شهادت برساند و از امت مسلمان ایران می خواهم که به رهنمودهای امام عزیز خود گوش فرا دهند و این رهنمودها را به جامه عمل بکشاند [بپوشانند] و بین خود چنان وحدت عظیمی بوجود آورند که هیچ ابرقدرتی نتواند به این انقلاب ضربه وارد آورد.
خدمت پدر و مادر و خواهرانم و برادرانم: ای پدر و مادر من خط و سرنوشت خود را انتخاب نمودم تا آخرین قطره خون خود این راه را ادامه خواهم داد و از شما می خواهم که پس از مرگم هیچ گونه گریه و زاری ننمایید. پس از مرگ من چنان روحیه ای داشته باشید که پدران و مادران دیگر از شما سرمشق بگیرند و خطاب به برادرانم و خواهرانم که شما هم از مرگ من ناراحت نشوید تا اینکه شما برادران و خواهران نمونه ای باشید به دیگر برادران و خواهران. و در خاتمه از خدا می خواهم به شما صبر عنایت گرداند. والسلام. ما اهل کوفه نیستیم حسین تنها بماند / مگر امت بمیرد امام تنها بماند.

دوم‌ مرداد 1342، در شهرستان شهربابك ديده به جهان گشود. پدرش اسماعيل و مادرش سكينه نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه درس‌خواند و ديپلم ‌تجربي‌ گرفت. به عنوان بسيجي در جبهه ‌حضور يافت. دوم فروردين 1361، در دشت‌عباس بر اثر اصابت خمپاره به شهادت رسيد. مزار وي ‌درگلزار شهداي ‌زادگاهش واقع است.