حسین رزم حسینی

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم الرزقنی شفاعت الحسین الیوم الورود وثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین واصحاب الحسین الذ ین بذلو مهجهم دون الحسین علیه السلام

خداونداشفاعت حسین (ع) را در آنروز که بر تو  وارد می شوم روزی ام فرما و مرا نزد خود با حسین و یاران حسین آنانکه جانهایشان را فدای حسین کردند به صداقت ثابت قدم بدار. خداوندا با اینکه تو نعمت را بر من تمام کردی از تو روی گرداندم. با اینکه اسلام دادی باز مسلمان واقعی نبودم و با آنکه ما را در برهه هایی از زمان قرار دادی که انقلاب اسلامی و رهبری همچون امام وجود دارد باز آنگونه که باید درجهت انقلاب قرار نگرفتم و برای اسلام کاری نکردم و آنگونه شکر نعمت بزرگ ولایت رانگفتم باآنکه نعمت جنگ فراهم کردی بازکوتاهی کردم با آنکه نعمت پدر و مادر دادی باز قدردان وجود عزیزشان نبودم.ولی ای خدای غفار که فرمودی (ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفور الرحیم) بدرستیکه بعد از سالها تقصیر با دلی نادم و شکسته بسوی تو می آیم و جز تو بخشنده ای نیست و جز وجود مبارک تو کسی نمیتوانداین بنده فراری رادریابد. ای خداییکه لطف توبودکه مرادرزمره مسلمانان قراردادی حال مراجزء مومنان قرارده و درجه ایمانم رابه حدی برسان که رضای تورضایم گردد.خدایاگرچه نامم مسلمان بودولی آنگونه که بایدازدستورات حیاتبخش اسلام پیروی نمیکردم وای خدااین لباس مقدس پاسداری ازخاک ووطنم که اقرارمیکنم لیاقتش رانداشتم نصیبم کردی ای خدا-ای امام-در زندگیم کار مفیدی برای اسلام انجام ندادم امیدوارم خونم باعث خدمتی گرددای خدامن امیدبه رحمت وبخشش تودارم ازتوعاجزانه میخواهم که مراعفوکنی. باسلام ودرودبرآقاامام زمان(عج)ونایب برحقش خمینی کبیروسلام برمادرزجرکشیدم وعزیزترازجان میدانم ازدست من ناراحتی تورابه امام حسین(ع)مراببخش وسلام برخواهران وبرادران دلسوخته ام باری خواهران گرامیم امیدوارم که مراببخشید میدانم که برای شما برادر خوبی نبودم و همچنین برادران عزیزم عباس ورضاجان شماهم نیزامیدوارم که مرا عفو کنید اگر بدی از من دیده اید که حتمادیده اید تو را به خداوندی خدا همین حالابگوییدخدایااوراببخش وباسلام برحسن آقاوعباس آقافروغی دودامادبزرگوارمان که بربالای سرخانواده ماجای پدری داشتند امیدوارم که خداوندسایه آنهاراازسرخانواده من کم نکند. وسلام برتمامی بچه هاحامد-حسام-وحید-علی-مهدیه-مریم و از آنها عاجزانه میخواهم که اگر از سوی من به آنها بدی شده است همگی مرا ببخشید و همچنین از همسر برادرم نیزمیخواهم که مراببخشد. امیدوارم که وقتی این برگه به دست شما میرسد همگی راضی حق تعالی باشیدواگراین بنده حقیرکه بسیار گناهکارم وخود را درون خوبهای خدا(رزمندگان اسلام)جای دادم تا بلکه بخاطر این عزیزان و آن عزیزانیکه شهید شده اند از گناهان و تقصیرات من بگذرد اما من میدانم که خداوند بخشنده و مهربان است و انشااله می آمرزد. مدتی است که احساس میکنم ازقبل بارگناهانم کمترشده ودل هوای یارکرده گویاحسین(ع)مرامیخواندمیگویدبیاآخرتو هم حسین حسینی گفته ای آخرتوهم به سینه زده ای بیاکه درانتظارتوام وشایدخداخواست که بسوی کوهش حرکت کنم. اول از همه باید بدانید که من راه خودم را آگاهانه پیمودم و به هدف خودم هم نیزرسیدم حدودشش سال ازجنگ ایران وعراق میگذرد گرچه این توفیق الهی راپیدانکردم که به جنگ بیابم ولی دل من همیشه درجنگ بود تا اینکه عاجزانه از خدای خویش در دعاهای توسل وکمیل خواستم که کاری کندمن هم اگربرای یکبارشده است به جبهه بروم وخدا آرزوی مرا داده است من به همه ی اهل خانواده خودتوصیه میکنم که هیچوقت دست ازدامان ائمه اطهار(ع)برندارد و کاری نکنند در دنیا آنهارا فریب دهد و مال و منال این دنیا هیچوقت توشه آخرت رانم

حسین سی‌ویكم تیرماه سال 1342 در شهر كرمان چشم به جهان گشود. پدرش فتح‌الله، مغازه‌دار بود و مادرش لیلی نام داشت. حسین تا پایان مقطع متوسطه در رشته تجربی تحصیل کرد و دیپلم گرفت. پس از آن به شغل اغذیه فروشی روی آورد و با نواخته شدن شیپور جنگ تحمیلی، عازم جبهه شد.
حسین نهایتاً یكم بهمن‌ماه سال 1365 در عملیات کربلای پنج در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.