رمضان محسن بیگی طغرالجردی

قسمتی از وصیت رمضان محسن بیگی

پدرجان و خانواده گرامی اگر من کشته شدم برای شماها بسیار درناک است ولی چه می شود کرد که دین خدا در خطر است و در ضمن من هم مال خدا هستم پس مرا حلال کنید تا خداوند مرا حلال کند و مرا حلال کنید تا چون پرنده ای آزاد در آسمان آرزوهایم پرواز کنم من عاشق خدا هستم و اینک امده ام تا صحرای خوزستان که هر قدمش با دادن خونهای جوانان ما گرفته شده است و من هم در خوزستان کنار رود کارون کارونی از خون بسازم این بازار گرم خون خریدار خوبی دارد تا کالای ناقابل خودرا تقدیم به مولایم کنم و اما اگر پذیرفت کالای مرا ، پس چند جمله ای می گویم که راجع به خود من است اگر شهید شدم مرا غسل ندهید چون ننگ است برای کسیلکه معلمش حسین (ع) را غسل ندادند و من را کفن هم نکنید چون حسین علیه السلام را کفن نکردند و بر مزارم گریه نکنید و اگر هم گریه کردید برای حسین گریه کنید و فقط وصیت به تمام ملت ایران این است که اسلام و قرآن را تنها نگذارید و شما با ادامه راه تمام شهدا قلب امام زمان را شاد و همچنین رهبر کبیر انقلاب که نایب امام زمان می باشد یاری کنید و وصیت دیگر به خواهران ای خواهر حجاب تو کوبنده و برنده تر از خون من شهید است و شما برادران هم اگر اسلام را تنها بگذارید مدیون خون هزاران شهید هستید و در پیشگاه امام زمان هیچگونه اذتی نخواهید داشت این وصیت نامه در مورخ 61/11/27 بدست غلامرضا صبوری نوشته شده است

آنان که غمت بجان خریدند حسین     یکباره دل از جهان بریدند حسین

افسوس که خونین کفان ایران          جان داده و کربلا ندیدند حسین

شهید محسن بیگی در سال 1339 در روستای طغرالجرد از توابع شهرستان زرند تولد یافت . پس از گذراندن دوران کودکی مشغول بکار شد تا در تامین هزینه  زندگی به خانواده خویش کمک کند.

خلقی کریم و رفتاری سنجیده  خداپسندانه داشت نماز و سایر فرائض مذهبی را از صمیم جان حرمت می نهاد در رفتار با همسر و فرزندان زبانزد خاص و عام بود.

وی از سوی بسیج عازم جبهه شد و پس از مدتی حضور فعال در میادین نبرد و مشارکت در خلق حماسه های قهرمانانه در منطقه جنگی جزیره مجنون به شرف شهادت نائل آمد و با ایثار جان به زندگی کوتاه خویش فرجامی جاودانه بخشید.

از وی سه فرزند بیادگار مانده است و برای ادامه راه هدایتگر پدر خویش میثاق بسته اند .

روانش شاد باد