شهباز شمس الدینی

بسم الله الرحمن الرحیم
أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ

گمان مکنید بهشت داخل خواهید شد بدون آنکه خدا امتحان کند و آنان که جهاد در راه دین کرده  و آنها که در سختی ها صبر و مقاومت کنند مقامشانرا بر عالمی مقاوم گرداند.
بنام خداوند تبارک و تعالی که جهان را خلق کرد و در کنار خلق کردن انسان را از خاک بیافرید و آنها را در بهشت برین جای داد ولی نگفته نماند که شیطان از همان اول انسان را گول زد و از بهشت بیرون کرد و خدا فرمود بروید از بهشت بیرون که عده ای از شما با عده دیگر دشمنید، ولی هر کس که به طرف حق بروید پیروزید و جایتان بهشت برین است ولی هر کس که سرپیچی از حق کند و به طرف باطل برود جایش جهنم است.

اما ای ملت این شما در عرصه ای زمان قرار گرفته اید که باید امتحان الهی را به طور احسن پس داده و در آخرت در پیشگاه خون شهیدان صدر اسلام تاکنون مسئول نباشید. یعنی جنگ ما شعار تنها احتیاج نداشته و ندارد آنچه که احتیاج دارد عمل کردن به شعار است اگر جنگ جنگ می گوئید، بیایید در میدان نبرد و خود را آماده نبرد کنید. این جنگ خواه ناخواه روزی تمام خواهد شد و آنهایی که آمدند جبهه سر را بالا گرفته و با خوشحالیت در دنیا و اگر هم کاری قسمتشان شد یعنی اینکه شهید شدند و یا […] خوشحالند و شما شعارداده و عمل نکرده اید، پشیمانید آن وقت است که دیگر پشیمانی دیگر سودی ندارد. خداوند انسانها را در هر زمانی به گونه ای امتحان می کند زمانی با زلزله ، زمانی با آمدن آب و باران و زمانی با جنگ ولی زمانی است که مرد می خواهد که عمل کند جنگ و جبهه که مرگ را برای انسان نزدیک نمی کند . هرکس که جبهه آمد کشته نمی شود و هر کس هم که پشت جبهه باشد زنده نمی ماند. اما وای بر مردی که نامش مرد باشد، مردی ظاهری ولی در باطن از زن هم بدتر، وای بر مردی که در بستر بمیرد در صورتی که امام ندا در دهد که یاور می خواهم ، شما وقتی که مطلبی از امام حسین و اهل و بیتش خوانده می شود، گریه می کنید و می گویید فدای تو یا حسین . ای کاش در صحرای کربلا بودیم و حسین را تنها نمی گذاشتیم.
[…] ولی قدر نعمت نمی دانیم . آیا می دانید قدر ما را که می داند، قدر ما را کسی می داند که یا در لبنان است یا در فلسطین است ، آرزو می کنند که چنین رهبری داشته باشند.
و اما ای پدر و مادرم در مرگ من گریه مکنید اگر فیض نصیبم شد ، سیه مپوشید که دشمنان اسلام شاد شوند ، مرا حلال کنید که برای من رنجهای بسیارکشیدید.
و اما ای برادران و ای خواهرانم که شما از همین اول راه را انتخاب کنید یعنی برادرانم بسوی خدا گام بردارید و شما ای خواهرانم همچون دیگران خواهران مسلمان حجاب اسلامیتان را رعایت کنید که حجاب شما کوبنده تر از خون من است. و اما در آخر امام را تنها نگذارید ،  دعا کنید که بتواند وظیفه اش را به دست صاحبش برساند.

پنجم‌ خرداد 1348، در روستاي دژدان ‌ از توابع شهرستان رابر متولد شد. پدرش‌ اكبر، دامدار بود و مادرش كافيه نام ‌داشت. تا پايان مقطع‌ متوسطه درس خواند، به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. دهم ‌دي ‌1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به صورت، شهيد شد. مزار وي در زادگاهش واقع است.
شهید  در خانواده ای محروم و مذهبی در درون ایل عشایری دیده به جهان هستی گشود. دوران کودکی و طفولیت را در آغوش گرم و پر مهر و محبت مادری دلسوز و فداکار سپری نمود. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در روستای همجوارش جواران سپری نمود.
اخلاقی نیکو و منشی بزرگ داشت در حالی که خانواده دچار فقر و تنگدستی بود اما هر چه داشت با دیگر بچه های آبادی تقسیم می نمود و سهم کمتری را به خود اختصاص می داد و درجه ایثار و از خودگذشتگی در شهباز از همان اوائل کودکی مشخص بود.
در سال 1365 جهت مبارزه با صدامیان کفر درس و مدرسه را رها کرد و عازم جبهه های جنگ حق علیه باطل شد و نام خود را در صف رزمندگان پرتوان جبهه نوشت. سرانجام در عملیات پیروزمندانه کربلای 5 در منطقه عملیاتی شلمچه جان به جان آفرین تسلیم و شربت گوارا و شیرین شهادت را نوش جان کرد.
نامش برای همیشه در جهان جاودان