علي روشني حسن آبادي

یکم شهریور 1345، در روستای ده فياض يزدان‌آباد از توابع ‌شهرستان‌ زرند به‌ دنیا آمد. پدرش‌ حسن، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند، به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست‌و‌ششم‌ فروردین 1363، در جزیره‌مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
ایشان در سن هفت سالگی با اینکه از هوش و استعداد خالق العاده ای برخوردار بودند در دبستان شهید سید جمال الدین اسدآبادی این روستا تحصیل را شروع نمودند و تحصیلات ابتدایی خود را با موفقیت سرشار به اتمام رسانیدند تحصیلات راهنمایی را در مدرسه راهنمایی دکتر پاکنژاد منطقه یزدان آباد شروع نموده اند و ایشان از این زمان به فعالیت خود در زمینه های مذهبی با علاقه وافری شروع نمودند و در تمامی مراسم مذهبی با روحیه ای غیر قابل تفسیر شرکت می نمودند و جزء انجمن اسلامی این مدرسه نیز بودند  از شاگردان ممتاز مدرسه راهنمایی پاکنژاد یزدان آباد به شمار می امد ایشان علاقه وافری به امام راحلمان داشتند هر زمان که نام ایشان برده می شد ناخودآگاه قطرات اشک از چشمان ایشان سرازیر می شد خلاصه تحصیلات راهنمایی را با موفقیت به اتمام رساند و وارد دبیرستان شد و در دبیرستان امام شهرستان زرند تحصیلات خود را ادامه دادند از از خوبی های وافر ایشان قلم یارای نوشتن ندارد و در تمام مراسم تظاهرات بر علیه رژیم سابق با اینکه سنی چندان نداشتند شرکت بسزایی داشت از مسئولین پایگاه مقاومت این روستا نیز بودند و با فعالیت گسترده خود جوانان این محل را به شرکت در پایگاه دعوت می نمود و چهره جذاب خوشی را به هر طریقی بود ظاهر می نمود از جمله مسابقات فوتبال بین تیمهای منطقه را نظاره گر بود و با تلاش فراوان به آنها رونق می داد همیشه فکر و ذکرش یاد خدا بود و لحظه ای از آن غفلت نداشت تمامی دوستان و آشنایان به وی علاقه فراوانی داشتند همه مردم از ایشان به پاکی و خوبی یاد می نمایند چه آن زمان که زنده بود و برای رشد و شکوفایی مملکت تلاش می نمود و چه اکنون که مدت 13 سال است که به درجه رفیع شهادت نائل گردیده است خلاصه تا سال سوم دبیرستان مشغول تحصیل بودند و در طی این سه سال دبیرستان چند مرتبه به جبهه رفتند و بازگشتند و زمانی که از جبهه بر می گشتند چهره نورانی آنها منورتر می گردید تا اینکه در روز سیزدهم فروردین ماه 1363با چند تن از دوستان صمیمی خود به جبهه عظیمت نمودند و در آنجا در جزایر مجنون با اینکه راننده جیپ که حامل توپ 106 بود به درجه رفیع شهادت نائل گردیدند درست از زمان عظیمت ایشان ده روز گذشت که خبر شهادت ایشان به خانواده ایشان رسید از نظر اخلاقی ایشان به تمام معنی از اخلاق سالم و خوبی برخوردار بودند با تمام مردم با مهربانی و صمیمیت هرچه تمام تر برخورد داشت با هر کس یکدفعه برخورد می کرد شیفته ایشان می گردید همه دوستان را به امر به معروف و نهی از منکر دعوت می نمود و کارهای خلاف آنها را طوری گوشزد می نمود که آنها دیگر خلاف آخر آنها می شد در ماههای مبارک رمضان ایشان در مسجد محله تکبیرگو می شدند و جوانان را دعوت به شرکت در مراسم نماز جمعه وجماعت ها می نمودند در مراسم عزاداری امام حسین همیشه پیش قدم بود و جز مداحان این محل بودند فعالیتهایی در زمینه کتابخوانی نیز داشتند کتابخانه امام این روستا به مدیریت ایشان افتتاح گردید و جوانان را مجذوب کتابهای اسلامی می نمود همیشه سعی داشت خصوصاً جوانان را به طرف کارهای اسلامی و شایسته بکشاند به هر طریقی که می فهمید آنها بهتر می آیند به طرف اسلام حتی اگر به قیمت جانش تمام می شد سراپا به دنبال آن بود ایشان سه مرحله به جبهه عظیمت نمودند و همیشه به خانواده سفارش می نمود که برای من که شایسته شهادت نمی شوم گریه نکنید چون این افتخار نسیبم نمی شود و اگر شد هرگز برایم گریه نکنید و همیشه سفارش می کرد امام را دعا کنید که در قیامت شفاعت شما را بنماید و می گفت من می روم تا کربلا را از دست بعثی ها آزاد بنمایم به حول و قوه الهی تا همگی هم برویم قبر شش گوشه امام حسین را زیارت نماییم خلاصه خودکار یاریم نمی دهد تا تمامی خصوصیات بارز و درخشنده ایشان را بیاد دارم در حد توان خود نوشتم و ؟ از صدها هزار حسنه ایشان تنها توانستم چند مورد را به اختصار برایتان بنویسم وسلام. به امید موفقیت دولت و ملت جمهوری اسلامی ایران.