منصور امين زاده

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ .تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ  ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ . يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ…
ای اهل ایمان آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک نجات بخشد دلالت کنم. آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آورید و بمال و جان در راه خدا جهاد کنید که این کار برای شما بهتر است اگر بدانید تا خدا گناهانمان ببخشد و …
عصر، عصر حضور است در راهی که مقربین خدا پیمودند و این راه تداومی دارد که مدعیان و پیماینده هایش را در این زمان به میدان امتحان فرا می خواند و این میدان را نظاره کنندگان است که حاصل شکنجه و شهادت خود را می نگرند که در این زمان با آن چه می شود. هم اکنون ما امت اسلامی در این میدان قرار گرفته ایم و امتحان می دهیم. ای پدر و ای مادر و خواهر و برادر آیا من و شماها در حفظ این محصول چه خواهیم کرد؟این زمان، زمان امام حسین(ع) نیست چون برای ما فرد مطرح نیست آن چیزی که مطرح است هدف است و آن چیزی که به امام حسین(ع) ارزش می دهد هدف اوست و الا پیغمبرزاده هایی هم بوده اند که علیه حق سخن گفته اند و عمل کرده اند. آن هدف(اسلام) را زمانی رسولان خدا پیمودند و زمانی ائمه و هم اکنون امام به عهده فقیه گذارده است و ما امام خمینی را بعنوان ولی خود پذیرفتیم. هدف همان هدف است. امام خمینی همان هدف را دارد که اما م حسین(ع)  داشت و درگیری ما با دولت عراق درگیری بین اسلام و کفر است. عملکردهای صدام (آمریکا) را با یزید مقایسه کنید آن کافرها و مشرکها و مرتد چه کردند که اینها نکردند. آنها از اسلام می ترسیدند و بنا به گفته امام اینها هم از اسلام می ترسند. از خط فکری و نظام اسلامی می ترسند. اینها هیچ غلطی نمی توانند بکنند تا زمانی که وحدت داشته و به دنبال ولی خود باشیم. جمهوری اسلامی یک نعمت بزرگ الهی است حالا که این درگیری بین کفر و اسلام است، بیاییم و در صف ایمان آورده ها قرار بگیریم و شاهد حق باشیم. ای خواهر و برادر نمازتان را ترک نکنید حجابتان را حفظ کنید و به وظایف شرعیتان عمل کنید. معلم خوب و سربازی خوب باشید و من از همه شما طلب بخشش می کنم . دعا برای امام را فراموش نکنید.

يكم‌ ارديبهشت 1338، در روستاي جوپار از توابع شهرستان كرمان به دنيا آمد. پدرش‌حسين، راننده بود و مادرش طاهره نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه درس خواند. پاسدار بود، دهم ارديبهشت 1361، در حميديه خرمشهر بر اثر اصابت ‌تركش‌ خمپاره به شهادت رسيد. پيكر وي در حرم ‌مطهر امامزاده حسين(ع) زادگاهش به خاك سپرده شد.