احمد حیدری پور

بسم الله الرحمن الرحيم 

«أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ»

سلام درود به امام زمان (عج)و نايب بر حقش امام امت خمينى بت شكن و شهيدان به خون غلطان جبهه هاى جنگ و مردم مبارز در پشت جبهه ها .

اينجانب احمد حيدرى پور شماره شناسنامه 623نام پدر حسين متولد 1340وصيت نامه خود را اغاز مى كنم.خدايا به من توفيق عنايت بفرما كه مرا در نوشتن وصيت نامه غرور نگيرد . سلام خود را به والدين عزيزم مى رسانم مادر و پدر عزيز نمى دانم كه چگونه مى شود با قلم از شما تشكر كرد كه مرا اشنا به دينم نموديد تا بتوانم هم اكنون به اسلام خدمت كنم اميدوارم از خداوند به كرمش قبول بفرمايد . فقط تنها توصيه اى كه دارم اين است كه دست از امام برنداريد. در اخر از خواهر و برادرانم مى خواهم كه بيشتر از هميشه با اين دين اسمانى و مقدس كه مايه افتخار و سربلندى مادر مان شده است آشنا بشوند و به قوانين و دستورات آن عمل نماييد . هر كس از م قرضى مى خواهد به او بدهيد واگر من از او مى خواهم حلالش باشد .

از همه التماس دعا دارم دعا گوى همه شما احمد حيدرى پور

ششم ‌آبان 1340، در شهرستان زاهدان زاده شد. پدرش حسين، كشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پايان مقطع كارداني در رشته آموزش ابتدايي تحصيل كرد. معلم بود، به‌عنوان بسيجي درجبهه حضوريافت. پانزدهم آبان 1362، در پنجوين عراق بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. پيكر وي مدتها در منطقه برجا ماند و سال 1378 پس از تفحص، در روستاي كشكوئيه تابعه شهرستان رفسنجان به خاك سپرده شد.