احمد شول

فرازی ازوصیت نامه شهید

وصیت به مادر گرامیم:

مادرم خوشا به حالت ، مبادا کوچکترین ناراحتی به خودت راه بدهی ، هر وقت ناراحت شدی حادثه کربلا را به یاد آور و برای شهدای کربلا گریه کن، مادرم من که از بچه های زهرا (س) عزیز ترنیستم ، ای خاک  بر سرمن، اسم خود را در ردیف بچه های فاطمه (س) آن هم در صحرای کربلا می آورم  به هر حال ادعا براین است خدا کند با دعای دلسوزانه و مادرانه شما در ردیف آنها قرار گیرم انشاءا…

دوم فروردين 1336، در روستاي امير‌آباد از توابع شهرستان سيرجان چشم به جهان گشود. پدرش خرم ‌(فوت 1353) دامدار بود و مادرش جيران نام داشت.  تا پايان ‌مقطع ابتدايي درس خواند. سال 1358، ازدواج كرد و صاحب سه پسر شد. به‌عنوان پاسدار و با سمت فرمانده ‌گردان 416 عاشورا لشكر 41 ثارالله در جبهه حضور يافت. يازدهم‌ تير 1365، در مهران‌ بر اثر اصابت تركش به سينه شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.

شهید از همان کودکی با خواندن و نوشتن آشنا شد ؛ عشق به مرثیه سرایی برای حضرت سید الشهداء(ع) در دل کوچکش جوانه زد. بعد از پایان دوره ابتدایی به خاطر مسائل مالی نتوانست ادامه تحصیل بدهد . او برای تامین زندگی خانواده  باید پدر را یاری می داد. وقتی اولین فریادهای علی زمان برای سرنگونی حکومت پهلوی آسمان ایران را زینت داد احمد به انقلابیون پیوست تا سهمی در زنده کردن دین در این سرزمین نجیب داشته باشد.

با شروع جنگ عاشقانه به سوی میدان نبرد شتافت از کوههای کردستان تا نیزارهای جنوب جای پائی از مردانگی و شجاعت از خود برجای گذاشت . احمد شول فرمانده ای مخلص ، متدین باتدبیر و دلیر بود که خون پاکش قله های  قلاویزان را در عملیات کربلای یک رنگین کرد.