ایرج باروزه

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا  بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
با سلام بر مهدی موعود(عج) و نایب برحقش خمینی بت شکن زمان و سلام بر خانواده های شهدا. کسانیکه در راه خدا کشته می شوند مرده ندانید بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند. پدرجان و مادرم و ای اهل خانواده از اینکه من دار فانی را وداع گفتم ناراحت نباشید پس از شهادت من گریه و زاری نکنید این راه من بود که می رفتم. من از دنیا بسوی خدا شتافتم که در این جهان کار خوب و نیک کرده ام خداوند مرا مورد رحم قرار می دهد وگرنه به اشد مجازات می رساند و من برای هر عملی که خدا بخواهد حاضرم. ای کسانیکه وصیت نامه مرا می خوانید و یا می شنوید وای بحالتان اگر هوای نفس بر شما غلبه کند در آن حال مرگ خود را از خدا بخواهید هوای نفس بر هر کس غلبه کند از عبادات خدا غافل میماند . امید دارم که شما از صالحین خدا باشید از حسین زمانتان پاسداری کنید که او و خدای اوست که در جبهه ها به ما قوت قلب می دهد باشد که خدا ما را از یاران باایمان خود بشمار ببرد. خدا یار و نگهدارتان باد.

يكم‌تير 1351 ، در روستاي ‌حيدرآباد از توابع شهرستان كهنوج به دنيا آمد. پدرش علي و مادرش بلقيس نام داشت. تا دوم‌ راهنمايي درس ‌خواند، به‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. پانزدهم ‌اسفند 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي كهنوج واقع است.