حسن اعتمادی

بسم رب الشهدا و الصدیقین

الحمدلله الذی اکرمنا بالشهاده ما برای خاک جنگ نمی کنیم ما برای دینمان جنگ می کنیم. بنام هستی بخش جهان اکنون که این کلمات را می نویسم احساس می کنم که مورد لطف خدا قرار می گیرم. با اینکه بنده گناهکاری برای خدا بودم اما ناامید نیستم و هر گونه که باشم بهرحال بنده خدا هستم و او نیز توبه پذیر است و کل نفس ذائقه الموت ثم الینا ترجعون. هر انسانی طعم مرگ را می چشد و آنگاه به سوی ما رجوع می کند. انا لله و انا الیه راجعون. بازگشت همه ما به خداست. انسان یک روز به دنیا می آید و یک روز هم از دنیا می رود و فقط اعمال و کردار اوست که به جای خواهد ماند پس چه بهتر که انسان اعمال و کردار خوبی داشته باشد در راه خدا قدم بردارد و بسوی معبود خویش برود و به سلاح ائمه چنگ زنید که باعث رستگاری است. سلاح ائمه دعا است پس پدر و مادر و خواهران و برادرانم و اقوام و خویشان و دوستان و رفیقان و دوستانی که با هم بودیم نمازهای شب و دعاهای کمیل و توسل و ندبه و زیارت عاشورا و نماز غفیله را فراموش نکنید و ای پدر و مادر مهربانم و ای خواهران و برادرانم اگر خداوند شهادت را نصیب من کرد از شما می خواهم که هیچگونه ناراحتی به خود راه ندهید صبر و بردباری را پیشه کنید زیرا خدا با صابران است برای من گریه نکنید و اگر خواستید برای مظلومیت علی اکبر حسین(ع) گریه کنید. ای پدر و مادر در موقع شنیدن شهادت من دستها را بلند کرده و بگویید پروردگارا این هدیه را از ما بپذیر ترا شکر می کنیم که ما را در فردای قیامت روسفید گردانیدی و از گناهان ما در گذشتی و موضوع بعد از شهادت من و آوردن به روستای بنک جنازه مرا کنار قبر حسین سالاری دفن کنید و از بدهکاری و طلبکاری هیچگونه از کسی ندارم.

دوم شهريور1342،در بنك منوجان از توابع شهرستان كهنوج به دنيا آمد. پدرش‌ يارمحمد، كشاورز بود و مادرش آمنه نام داشت. خواندن‌و‌نوشتن را مي‌دانست. كارگر بود، به ‌عنوان بسيجي‌ در جبهه حضور يافت. بيست‌و‌دوم بهمن1364، در فاو براثراصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.