حسن زارع

نــام :
حسن
نـام خـانوادگـی :
زارع
نـام پـدر :
قاسم
تـاریخ تـولـد :
1349
مـحل تـولـد :
سـن :
سـال
دیـن و مـذهب :
شرح شهادت
وصیت نامه

بسم رب الشهدا و الصدیقین
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
گمان مپندارید آنان که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه آنان زندگانی هستند که نزد پروردگارشان روزی می خورند .
اگر خداوند سعادت جاودانه را نصیب من بفرماید جملاتی را نیز به عنوان وصیت بر روی کاغذ می آورم. قلم رونق ندارد که در مورد شهادت چیزی را بنویسم زیرا که در خود سعادت و لیاقت شهادت را نمی بینم ولی چه کنم هر انسانی باید عقیده و الفاظ خود را به تحریر در آورد و سخنی چند را به اقوام و خویشان خود برساند. عزیزان من راه انقلاب ما راهی است که طلایه دار آن پیامبر گرامی و فرمانده آن مهدی موعود که می رود تا قدرت اسلام را در سراسر گیتی به نمایش بگذارد و به امید آنکه روزی در مسجدالاقصی نماز را به امامت روح خدا و بازگشت تمامی کافران به آغوش گرم اسلام برگزار نمائیم به شرط آنکه در این راه از بذل مال و جان دریغ نفرمائیم و افسوس و غبطه بر آن کسانی بخوریم که در خواب غفلت فرو رفته اند و از کردار نیک مومنین بی خبرند آنهایی که مادیات را بر معنویات غلبه می پندارند و دست به ددمنشی و جنایتکاری می زنند. سخن زیاد است ولی چه کنم که دم را باید غنیمت شمرد و به سر اصل موضوع که همانا وصیت نامه اینجانب است پرداخت. (دوستان تقوا را پیشه کنید که بهترین راه نجات انسانها تقوی است تقوا است و تقواست). خدایا اگر مرا در این راه به مرادم برسانی (شهادت) اینگونه می پندارم که مرا به سفره روزی خود دعوت نموده ای. چند جمله ای نیز در مورد پدر و مادر و اقوامم می نویسم.
پدر و مادر گرامیم از خبر شهادت من هیچگونه ناراحت نشوید و بخاطر من گریه نکنید و اگر می خواهید گریه کنید به شهدای کربلا و بخاطر مظلومیت حسین(ع) گریه کنید و وقتی که به خواهرانم و حتی تمام خواهران مسلمانم دارم این است که حجاب را حفظ کنید و همچون زینب(ع) قدم بردارید و سخنی که به مردم جامعه دارم این است که جبهه ها را فراموش نکنید و سخنان امام را پیشه قرار دهید و خدا را شکر کنید که در چنین موقعیتی فرصت را به ما داده تا بتوانم امتحان خود را پس دهیم و خلاصه کمک به جبهه ها را فراموش نکنید و وقتی که به همکلاسهایم دارم این است که سنگر مدرسه را حفظ کرده و در موقع لزوم جهاد را نیز فراموش نکنند و از تمام قومان و خویشان طلب حلالیت می طلبم و اگر بدی از بنده دیدید مرا ببخشید و از وسایل مادی چیزی ندارم که بنویسم و جز چند عدد کتاب که از آنها استفاده کنید و دوست دارم که همینطور قدم بردارید. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته. مورخ 64/11/12
خداحافظ از همگی طلب بخشش می خواهم.

بیوگرافی

دوم ‌بهمن 1349، در شهرستان ‌شهربابك چشم به جهان گشود. پدرش قاسم، كشاورز بود و مادرش مريم نام داشت. تا اول راهنمايي ‌درس ‌خواند،  به‌ عنوان‌ بسيجي در جبهه حضور يافت. سي‌ام ‌دي 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش ‌به ‌سر، شهيد شد. مزار وي درگلزار شهداي روستای ‌ندكی تابعه شهرستان زادگاهش واقع است. برادرش حسين نيز به شهادت رسيده است.

جـزئیات شـهادت

تـاریخ شـهادت :
1365/10/30
کـشور شـهادت :
مـحل شـهادت :
شلمچه
عـملیـات :
کربلای5
نـحوه شـهادت :

اطـلاعات مـزار

مـحل مـزار :
ندیک
وضـعیت پـیکر :
موقـعیت مـزار در گـلزار شـهدا
قـطعـه :
ردیـف :
شـماره :

تصویرمـزار

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *