حسن میرزایی بهمن آبادی

دلداده حریم عشق :شهیدحسن میرزایی

فصل رویش :1333

لحظه وصال :1372

محل عروج :جانباز بودن در بیمارستان

آشیانه خاکی:حسین آباد

درآسمان صاف روستای حسین آباد ستاره ای فروزان  به نام حسن میرزایی شروع به درخشش کرد و درخشش این ستاره زیبا خانه کوچک عباس میرزایی را منور کرد .حسن فرزند سوم خانواده بود. سال های طفولیت را در رو ستای زیبایش سپری کرد و راهی مدرسه شد و بعد از اتمام دوران ابتدایی ترک تحصیل نمود و همراه برادر و پدرش مشغول به امورات زندگی شد. فردی با ایمان و دارای روحیه  مردم دوستی بود و از اول جنگ تا زمان پایان یافتن آن در جبهه ها حضور داشت وی در طول حضور فعالانه در جنگ دو مرتبه مجروح گر دید .اولین مرتبه در اثر اصابت ترکش به پا مجروح گردید و در مرتبه دوم که ترکش به شکم وی خورده بود باعث معلو لیت او شد .شهید میرزایی فردی محصل،فداکار ،عاشق شهادت در راه معبود بود انقدرمذ هبی وبا ایمان بود که در همه حال قرآن و دعا می خواند و به نماز اول وقت اهمیت زیادی می داد درزمان انقلاب هم گرو ههای زیادی را برای مبارزه با رژیم  شاه هما هنگ کرد. مدت زیادی دربیمارستان بستری بود تا اینکه درسال 1372 دربیمارستان ر فسنجان دعوت حق را لبیک گفت وبه دیدار معبود خویش شتافت و  7 فرزند خویش را در فراق خود به عزا نشاند.

(وصالش به دیدارحق خجسته باد)