حسين پیردمويي

بسم الله الرحمن الرحیم
“و لا تحسبن الذین قتلو ا فی سبیل الله امواتا بل احیا ء عندربهم یرزقون”  مپندارید آنان که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارخویش روزی میخورند .
اینجانب حسین پیردموئی وصیت نامه خود را با نام خدا و با یاد امام امت امت و این یار مستضعفین آغاز می کنم و به جبهه حق علیه باطل عازم می شوم که با نثارخون ناقابل خود به این نابخردان و بی دینان بفهمانم که اگر نبودم در صحرای کربلا یاری امام حسین رهبرآزادمردان را نمایم امروز به ندای حسین زمانم خمینی بت شکن فریادلبیک را سر می دهم و تا اخرین قطره خونم دست ازچنین رهبری و چنین مکتبی نخواهم کشید . و تقاضای من از ملت مسلمان و قهر مان و مبارز و شهید پر ور ایران این است که امام را تنها نگذارید وهمیشه درصحنه باشد تاتو يئه گران آرزوی خودرا به گور ببرند .
و تقاضای دیگر من از ملت این است که ازرو حانیت متعهدو مسئول جدا نشد چون این رو حانیت بود که پیشتاز انقلاب بود واین رو حانیت است که خون هشتادهزارشهید را لحظه به لحظه به دوش می کشد و هر گز نمی گذارند پایمال شود .
پیام به پدر م و مادرم این است که شما حق به گر دن من دارید امید وارم که ازسر تقصیرا تم بگذرید مادرمهربا ن و پدرگرا می از شما می خواهم که صبرداشته باشید که خداصبرکنندگان را دوست می دارد وخداراشکرکنید که توانسته اید این چنین قربانی در راه خداو اسلام بدهید و تقاضا می کنم که برای من گریه نکنید که دشمنان و منافقین شادمی شوندتا می توانید صبرکندو تا می توانید به ان مادران و پدران و خواهان و برادران که شهید داده اندروحیه بدهید و اسلام دراین زمان برخون شهیدانی همچون مطهریها ،بهشتی ها ،مدنیها ،رجائی ها ،باهنریها ،دستغیب ها احتیاج دارد.پس ماهم می رویم تا به خیل شهیدان گلگون کفن بپیوندیم و درخدمت اسلام را با خون ناقبلا آبیاری کنیم .یک پیام هم به خواهران دارم که حجاب تو سنگر تو هست و حجاب تو از خون من رنگین تراست . به امید پیروز حق برعلیه باطل .
الله اکبر-خمینی رهبر
تاخون در رگ ماست خمینی رهبرماست  / خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

ازبرادرانم و خواهرانم و قوم وخویشانم و از همسایگانم اگر حقی به گردن من دارند مرا ببخشند

بيست‌وپنجم ارديبهشت 1342، در شهر ماهان از توابع ‌شهرستان كرمان متولد شد. پدرش محمد، كشاورز بود و مادرش كبري نام داشت. تا پايان مقطع راهنمايي درس خواند. آهنگر و جوشكار بود، به عنوان بسيجي در جبهه ‌حضور يافت. بيست و چهارم تير 1361، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به قلب و سر، شهيد شد. پيكر وي در گلزار شهداي قناتغستان زادگاهش به خاك سپرده شد.