حسین حسنی کبوتر خانی

بسم الله الرحمن الرحیم
بنام خداند بخشنده و مهربان
هم اکنون خلاصه ای از وصیت نامه خود را می نویسم برای خانواده ام و آنکه ما اگر شهید شدم شما نباید برای ما گریه بکنی و باید خوشحال هم باشید و هیچگونه ناراحتی نداشته باشید و باید کارهای ما را ادامه دهید تا همیشه موفق باشید و ما که شهید شدیم و تا امام و اسلام پایدار بماند و اگر ما نمی رفتیم چه کسی می بایست برود تا از ایران عزیز و اسلامیمان دفاع کند و جان خود را فدای ایران کند و اگر ما در جبهه ها جنگیدیم و شهید شدیم شما باید در پشت جبهه با کار بیشتر و زحمت فراوان مشت محکمی به دهان آمریکا و دیگر جهانخواران بکوبید.

دهم‌ آبان 1341، در روستاي ‌كبوترخان از توابع ‌شهرستان رفسنجان‌ چشم به جهان گشود. پدرش علي، كشاورز بود و مادرش بي‌بي(فوت1349) نام داشت. تا پايان مقطع‌راهنمايي درس خواند. بنا بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سيزدهم فروردين 1361، در دشت‌عباس بر اثر اصابت گلوله به صورت و چشم، شهيد شد. مزار وي در زادگاهش واقع است.