حسین حسنی سعدی

حسین، شانزدهم آذرماه سال 1359 در شهر کرمان متولد شد. پدرش داوود، به شغل شریف نانوایی مشغول بود و مادرش فاطمه نام داشت. حسین تا پایان مقطع راهنمایی درس خواند و چند سال بعد به‌عنوان پاسداروظیفه به سپاه ملحق شد.
این سرباز دلاور کرمانی جزء سرنشینان پروازی بود که سی‌ام بهمن‌ماه سال 1381 از زاهدان به سوی کرمان انجام شد ولی هیچ‌گاه در فرودگاه کرمان فرود نیامد.
هواپیمای حامل جمعی از پاسداران لشکر ثارالله کرمان، در شب عید غدیر در کوه‌های سیرچ سقوط کرد و همه سرنشینان آن به شهادت رسیدند.

خاطرات و دل‌نوشته پدر و مادر شهید:
چند روزی بود که برای زیارت به حرم امام رضا(ع) می‌رفتم، اما حرم خیلی شلوغ بود و من هم که مسن بودم، نمی‌توانستم جلو بروم و از نزدیک زیارت کنم.
روز سوم رو به حرم کردم و گفتم: آقا جان! سه روز است که برای زیارت می‌آیم ولی نمی‌توانم از لابه‌لای جمعیت رد بشوم و نزدیک ضریحت بیایم.
در این هنگام دیدم حسین دستم را گرفت و مرا برد تا کنار ضریح و من زیارت کردم. وقتی برگشتم دیدم اثری از حسین نیست.

*یک شب خواب دیدم در جایی مثل یک استادیوم ورزشی روی پله‌ها نشسته‌ام و پسرم رضا پایین پله‌ها ایستاده و یک خانم هم کنار من نشسته بود.
من به آن خانم گفتم: این پسرم را که می‌بینی، لنگه‌ی دوقلویم هست که یکی از آن‌ها مُرده است.
در این لحظه دیدم حسین آمد و گفت:
مامان تو به هر کسی که می‌رسی می‌گویی من مُرده‌ام؟ من کی مُرده‌ام؟!