حسین خسروی مشیزی

دهم فروردين 1330، در شهرستان بردسير به دنيا آمد. پدرش يدالله و مادرش فاطمه نام داشت. خواندن و نوشتن‌ را مي‌دانست. سال 1354، ازدواج كرد و صاحب يك پسر و دو دختر شد. راننده بود، از طريق جهاد سازندگي به‌ جبهه ‌اعزام شد. سيزدهم ‌‌ارديبهشت ‌1365، در جزيره‌ مجنون عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع است.

وی دوران کودکی را در دامان پدر ومادر مهربان گذراند و پس از آنکه نهال ذهنش شکوفا شد راهی مدرسه گردید . تحصیلات ابتدایی را در یکی از مدارس بردسیر با موفقیت به اتمام رسانید ولی پس از آن موفق به ادامه تحصیل نشد  ترک تحصیل نمود. پس از آن مشغول کار وتلاش شد و از این طریق به اقتصاد خانواده کمک می کرد تا اینکه به استخدام شهرداری بردسیر درآمد وبعنوان راننده مشغول بخدمت به میهن عزیزش شد . در جریان انقلاب فعالیت های زیادی انجام داد که می توان به مهمترین آنها اشاره کرد و شرکت در راهپیمایی ها ، پخش اعلامیه های حضرت امام (ره) شرکت در نماز جمعه و جماعت ، مراسم مذهبی از قبیل دعا و سوگواری. وی شخص خوش اخلاق و خوش برخورد بود به زیر دستان کمک می کرد احترام خاصی نسبت به بزرگترها قایل بود و دیگران را به این امر توصیه می کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران حضور در جبهه را اصلی مهم دانست ، لذا با شوق و ذوق فراوان به جبهه عزیمت نمود. هفت مرتبه در جبهه حضور پیدا کرد تا اینکه در منطقه عملیاتی مجنون به درجه شهادت نایل آمد.