حسین رئیسی

بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ
به نام خداوند بخشنده مهربان
بدرستی که خداوند از مومنین جانها و مالهایشان را خریداری کرد باینکه در راه خدا پیکار کنند پس بکشند و کشته شوند تا برایشان بهشت باشد.
با سلام و درود به امام زمان(عج) و با درود به نایب برحق او امام خمینی این مرد خدا که این انقلاب و جنگ را با رهنمودهایش و بموقع و بجا هدایت می کند تا به صاحب اصلیش تحویل دهد انشاالله تعالی و با سلام به شهیدان از صدر اسلام تا کربلا و از کربلا تا انقلاب و جنگ تحمیلی. از خودم شروع می کنم. چرا به جبهه رفتم و برای چه؟ برای این به جبهه رفتم که به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان خود لبیک گفته باشم و دین خودم را به این انقلاب و اسلام ادا کرده باشم و برای چه؟ برای این به جبهه رفتم که بتوانم با این جان ناقابلم در راه خدا و دین او مبارزه کنم. مبارزه با دشمنان دینم و خدایم. و اگر کشته شدم در راه خدا که چه سعادتی نصیبم شده است انا لله و انا الیه راجعون بدرستی که ما از خداییم و به سوی او مراجعت می کنیم و مرگ سراغمان می آید چه بهتر که مرگ در راه خدا باشد و ای کاش هزاران جان داشتم و در راه خدا می دادم ولی افسوس که یک جان بیشتر ندارم و تا موقعی که زنده ام و قطره خونی که در بدنم است دست از اسلام و قرآن و این امام بر نمی دارم و اگر من کشته شدم نمی خواهم کسانی باشند در تشییع جنازه ام که به این انقلاب و روحانیت تهمت می زنند و یا بدگویی می کنند و به شما ای پدر و مادر بدرستی که شما خیلی زحمت کشیده اید تا مرا بزرگ کرده اید و من نتوانستم و نمی توانستم که جبران زحمات شما را بکنم و می دانم که پدر و مادری که فرزند بزرگ کرده اید و من نتوانستم و نمی توانستم که جبران زحمات شما را بکنم و می دانم که پدر و مادری که فرزند بزرگ می کنند در آینده امید دارند که دامادی او را ببینند و یا امیدهای دیگر و شما ای پدر و مادر عزیز دامادی مرا روزی می بینی که مرا تشییع می کنند و زمانی نقل می پاشند که در حال حرکت است جنازه ام و لباس دامادیم لباس رزم است که بر تن داشتم و از شما ای پدر و مادر می خواهم تا آنجایی که می توانید از گریه کردن خودداری کنید ولی چه می شود کرد. پدر و مادر است دلشان می سوزد…
و با شما ای خواهرم و ای برادرم این است که با کشته شدن من مسئولیت شما در مقابل این انقلاب و جنگ بیشتر می شود و از شما می خواهم که از امام خود دست بر ندارید و با شما ملت غیور و قهرمان از بازاریان از احتکار کردن و گران فروشی جدا خودداری کنید که در روز قیامت باید در پیشگاه خداوند متعال جوابگو باشید و با شما کارمندان که با رغبت بر سر کار بروید و کم کاری نکنید اگر یک ثانیه کم کار کرده باشید در روز قیامت باید جواب دهید و شما ای کارگران و کشاورزان کار و کشاورزی بیشتر بکنید تا خودکفا شویم به امید خدا و دیگر اقشار ملت هم همین طور و از شما ملت عزیز و قهرمان می خواهم که وحدت کلمه را فراموش نکنید جلو این شایعه پراکن ها و ضدانقلابیون را بگیر و نگذارید که اخلالگری کنند و از پدر و مادرها می خواهم که مانع رفتن فرزندان آنها به جبهه ها نشوند و شما خواهر، سنگر شما خواهران حجاب شماست و باید حجاب را کاملا رعایت کنید و به گفته حضرت علی زنی که موی خود را به مرد نامحرم نشان دهد در روز قیامت به همان موهایی که نشان داده است آویزان می شود.
و ای پدر و مادرم و ای خواهرم و ای برادرم اگر بدی از من سر زده و یا کاری بر خلاف کار شما انجام دادم که باعث نگرانی شما شده است می بخشید و اگر غیبتی و یا تهمتی به شما زده ام می بخشید و از شما ملت غیور می خواهم که از امام خود دست بر ندارید و به حرفهای او کاملا گوش کنید و به آنها عمل کنید و وحدت کلمه را به گفته امام حفظ کنید و پشتیبانی از ولایت فقیه کنید و در نماز جماعت و جمعه ها شرکت کنید که به گفته امام خمینی نماز یک کارخانه انسان سازی است و در دعاهای کمیل و توسل و غیره شرکت کنید که ما هر چه پیروزی داریم از این دعاهاست و دعا برای شفا یافتن مجروحین و معلولین و آزادی اسیران و آزادی راه کربلا و قدس و پیروزی رزمندگان فراموش شود و به امید بازشدن راه کربلا و زیارت مرقد آن حضرت و خواندن نماز به امامت روح خدا. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته. حسین رئیسی موزخ 1362/4/24

پنجم‌خرداد 1344، در شهر انار از توابع شهرستان رفسنجان‌ متولد شد. پدرش‌ علي، كشاورز بود و مادرش صغري نام‌ داشت. تا پايان‌ مقطع راهنمايي درس‌ خواند، به‌ عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و پنجم اسفند 1362، در جزيره‌ مجنون عراق بر اثر اصابت تركش به پاها، شهيد شد. پيكر وي‌ در امامزاده زادگاهش واقع است.