حسین زابلی زاده غضنفر آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
ای کسانی که ایمان آورده اید، کسانی را که در راه خدا کشته شدند، مرده ندانید بلکه آنها زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند. قرآن کریم
با درود و سلام بر روان گلگون کفن انقلاب اسلامی و درود بر امام امت می خواهم چند وصیتی به پدر و مادرم و آشنایان بنویسم. ای پدر و مادر و ای خواهر و برادر از شما می خواهم که همواره رهرو راه اسلام باشید و همیشه در راه خدا و پیشبرد انقلاب اسلامی تلاش و کوشش کنید از شما می خواهم که پشت جبهه را با درس خواندن و با کمک و هدایای خود گرم نگه دارید. از دوست جوان خودم می خواهم که با تمام قدرت یا عقیده ای راسخ و با پایداری تمام به سوی جبهه های حق علیه باطل بشتابید و به خون خود درخت اسلام را آبیاری کنید. از شما می خواهم که گوش به حرف این جنایتکاران که در تمام نقاط جهان تلاش می کنند، که اسلام را نابود سازند نکنید. ای دوستان این را بدانید که مسلمان بودن فقط این طور نیست که ما نماز بخوانیم و عقیده به یگانگی خدا داشته باشیم ولی در جنگهای ؟؟؟ و جنگهایی که برای پیشبرد اسلام تأمین می شود نرویم از شما  می خواهم که اگر از بنده حقیر روزی بدی دیده اید و طلبکار من هستید مرا بحل کنید و تو ای خواهر مجاهدم از تو می خواهم تا با عفتت نشان دهی که ما با تمام قدرت ایستاده ایم و هیچ گونه خللی در کارمان و در اسلاممان وجود ندارد و باز هم ای برادرم تو باید بگذاری که اسلحه من سرد شود نباید دشمن را مجال دهی تا به اسلام ضربه زند نباید بگویی که اگر من جبهه روم پس خانواده چی می شود تو ای برادر خانواده و پدر و مادر را به امان خدا بگذار که خود او نگهدار همه آنها است.
والسلام علیکم و رحمه الله
رسم آن بود که حجله دامادی به سعادت برسم     اما نصیبم شد که در سنگر اسلام به شهادت برسم

يـكم مـرداد 1351، در روستاي چهل تخم از توابع شهرستان بم چشم به جهان گشود. پدرش عزت‌الله و مادرش مريم ‌نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند، به ‌عنوان ‌بسيجي در جبهه حضور يافت. پنجم ‌تير 1366، در ماووت بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.