حسین سلطانی زرندی

بسم الله الرحمن الرحیم
ضروری بود که چند کلمه ای که بسیار واجب است بنویسم تا انشاالله حتما به آنها عمل شود.
از واجب ترین چیز که نماز است اول می گویم. چون بعضی از نمازهای من اشکال داشته و یا قابل قبول نبوده و یا ترک شده. باید بگویم که آنرا بعهده مریم می گذارم حدود یکسال نماز شکسته و نماز درست یا بخر و یا خود بخواند حدود 5/1 ماه روزه و پنج روزه کفاره دار که می شود افطاری هم داد حدود 500 تومان زکات و خمس بپردازید.
دو هزار تومام بحساب دولت بپردازید هزار تومان صدقه بپردازید. از کسی چیزی توقعی نداشته باشید. امیدوارم که مرا ببخشید و از خداوند برای من طلب مغفرت بکنید.
امیدوارم که تو پدر مرا ببخشید و مرا عفو کنی و هیچ گاه دینی را به شما ادا نکردم. و همچنین تو مادر که مرا با شیره جان خود بزرگ کردی و چه بسا من تو را در چه مشکلات و رنجهایی انداختم و همچنین تو نصرت و مریم حسن و سمیه که من برای شما برادر خوبی نبودم و همیشه به شما ستم روا داشتم. و همیشه دلتان می خواست که من همراه بابا بیرون بروم تا شما نفس راحتی بکشید.
و همچنین دیگر اقوام که دل خوشی از من ندارند امیدوارم که مرا ببخشند و از خداوند برای من حقیر و مسکین طلب مغفرت کنند.
امیدوارم که حسین وار و زینب وار رفتار نمایید و همواره از یاد خدا غافل نباشید

يكم فروردين 1345، در شهر چترود از توابع شهرستان ‌كرمان چشم به جهان گشود. پدرش ‌اصغر، شاغل‌ كارخانه ذغال‌شويي بود و مادرش فاطمه نام‌ داشت. تا اول‌ متوسطه‌ تحصيل نمود، به‌عنوان بسيجي‌ در جبهه‌ حضور يافت. بيست ‌‌و يكم بهمن 1364، در اروند‌رود بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. پيكر وي در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپرده شد.