حسین شیروانی سعادت آبادی

حسین شیروانی – وصیت نامه
×××
بسمه تعالی
ای جوانان دلیر نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد با دشمن به شهادت رسید. ای جوانان و دوستان نکند در غفلت بمیرید که علی در محراب عبادت شهید شد مبادا در حال بی خبری و بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف مشخص به شهادت رسید.
پس ای مادران و پدران مبادا از رفتن پسرانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در مقابل خدا و حضرت زینب بتول جواب بدهید. که آن تحمل 72 تن شهد باوفای کربلا کرد. همه شما مادران و پدران (وهب که جوانانتان را به جبهه های نبرد حق علیه باطل بفرستید و از آمدن آنها به جبهه جلوگیری نکنید تا در آینده در پیش خدا سربلند باشید. ) برادران و خواهران مسلمان همیشه به فکر خدا و با یاد خدا دلهای خود را روشن کنید و هیچ وقت خداوند را از یاد نبرید. و همیشه برای برادر و دوست حقیر خود دعا کرده و مرا از یاد نبرید. از امام امت جدا نشوید و همیشه به یاد این پیر جماران باشید و ببینید که چقدر شهید می دهیم و چه پیامهایی امام می دهد. ببینید که سخنان صدر اسلام امامان را ذکر می کند یا نه همانطور فرمود ما هرچه شهید بدهیم ملتمان دلاور و با قدرت و صبورتر می شود پس نیستید که چگونه شهرهای ما را می زنند و جوانان پیرمردان و طفلان را به خاک خون می کشند اما این ملت مستحکم ایستاده و در برابر همه مسائل می گویند جنگ جنگ تا پیروزی.  همانطور که امام فرمود جنگ جنگ تا رفع فتنه. همان جنگ جنگ تا پیروزی است.

حسین، پانزدهم آذرماه سال 1343 در شهر کرمان متولد شد. پدرش حبیب‌الله کشاورز بود و مادرش شهربانو نام داشت. او تا سوم متوسطه درس خواند و به عنوان بسیجی در جبهه حضور پیدا کرد.
این نوجوان بسیجی در اولین روز از بهار سال 1361 در عملیات فتح‌المبین در منطقه دشت‌عباس بر اثر اصابت ترکش به پا و شکم، با شهادت به دیدار حق شتافت.