حمید جمالی نوش آباد

بسم الله الرحمن الرحیم

پدر و برادر عزیز،  مادربزرگ و مادر گرامی و خواهران مهربانم و تمام عزیزان و بستگان و همسایگان، همه شما آرزو داشتید که روزی فرزندتان را در لباس ازدواج ببینید. اکنون عروسی من در جبهه و سنگرم برپا می شود و عروسم شهادت است. صدای غرش گلوله، توپ و خمپاره، عقد مرا خواهند خواند. در غلغله شادی مسلسلها و بارش گلوله های سربی در حجله سنگر، عروسم، شهادت را به آغوش خواهم کشید و همهمه تشییع کنندگان پیکرم، که اتومبیل تابوتم گلباران می شود و مشت های گره کرده با تکبیر گویان همراه با عروسم، شهادت بدرقه ام خواهند کرد. و فرزندی به جا می گذارم به نام آزادی. مادر راه نهایی الله، همین فرزندم آزادی را به شما می سپارم تا از آن خوب محافظت کنید.

برادر و دوستان، شما اسلحه خونینم را از زمین بردارید تا پیروزی نهایی در راه الله ادامه دهید و تا جان در بدن دارید، پیر جماران را ترک نکنید و با کوردلان و منافقانی که هر روز عزیزان را به شهادت می رسانند، پیکار کنید و همه آنها را نابود سازید و سایه بزرگ اسلام را در فرخ گیتی پهن و گسترده نمایید.

يكم مهر 1339، در شهرستان رفسنجان به دنيا آمد. پدرش‌ يدالله، كارگر معدن مس‌ سرچشمه بود و مادرش محبوبه نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند، به عنوان سرباز ارتش به جبهه اعزام شد. شانزدهم تير 1362، در فكه بر اثر انفجار مواد منفجره و اصابت تركش آن به شكم شهيد شد. مزار وي درگلزار شهداي زادگاهش واقع است.