خدامراد خانه زر

این وصیت نامه را در تاریخ 63/1/31 در تهران خیابان پاسداران بیمارستان شهید لبافی نژاد طبقه دوم جانبازان تخت 5 تهران این وصیت را نوشته و در دفترچه خاطرات باقی مانده مجروحیت شیمیایی
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
همه از خدا و بازگشت همه بسوی خداست.
سپاس خداوندی که به من توفیق جهاد در راه خود و شهادت را به من عنایت فرمود. سلام بر محمد(ص) و اهل بیت عصمت و طهارت که خدا بوسیله آنها همه را از جهل و ذلالت به نور ایمان هدایت فرمود. سلام بر امام امت و سلام بر ملت شهیدپرور ایران و سلام بر پدر و مادر و برادران و خواهرانم امیدوارم که همیشه در راه اسلام قدم بردارید . ای امت اسلام امروز اسلام احتیاج به کمک و درخت اسلام احتیاج به خون دارد. این امام همان دستورات خداست. من از خدا می خواهم که عمر مرا به امام بدهد و انشاالله تا انقلاب مهدی(عج) ایشان را نگهدارد و برای فرج ظهور حضرت مهدی(عج) دعا کنید. از همه شما می خواهم که راه شهدا را ادامه بدهید نگذارید که خون شهدا به هدر رود و پیام شهیدان هم چیزی جز اطاعت از ولایت فقیه و نابود کردن همه دشمنان اسلام و پیروی از دستورات اسلام و ائمه اطهار نیست. من چون عاشق لقای خدای خویش بودم به میل باطنی خویش به جبهه رفتم و از خدا آرزوی شهادت کردم  و به خدا از شما پدر و مادر و خویشاوندان می خواهم که در شهادتم گریه نکنند و اگر هم گریه می کنند برای حسین(ع) گریه کنید و وقتی که خبر شهادتم را شنیدید سجده شکر بجا آورید که توانسته اید امانت خدا را آنجوری که خدا می خواست پس بدهید و صبر برای رضای خدا بکنید که اجری عظیم خدا به صابران خواهد داد و از همه اقوام و دوستان و آشنایانم حلالیت می طلبم و از همه می خواهم که خون شهدا را پایمال نکنند و همیشه به فکر اسلام عزیز باشند. حال از همه می خواهم که امام امت را تنها نگذارند و همیشه یار و یاور امام باشید که دستورات و باید برای حفظ اسلام و جمهوری اسلامی از جان و مال گذشت این جنگ، جنگ بین دو کشور نیست بلکه جنگ بین تمام حق بر باطل است امروز تمام ابرقدرتها با هم متحد شده اند تا اسلام واقعی را از بین ببرند و اکنون به موقع آن است که به هل من ناصر حسین لبیک بگویید و به یاری اسلام بشتابید من هم برای آزادی ملت عراق از چنگال رژیم بعثی و رسیدن به کربلای حسین(ع)  به جبهه رفتم و اکنون که شهید شده ام افتخار می کنم که خون ناقابلم را برای یاری کردن اسلام ریخته ام و انشاالله خدا خونم را وسیله آمرزش گناهانم قرار دهم و مرا در جوار حسین(ع) و انبیا و اولیا محشور نماید.
بسم الله الرحمن الرحیم
ای کاش پس از شهادتم جسدم را در کنار سنگرم دفن می کردند تا دشمن بداند با آن جسد بی روحم را می توانم از ملت اسلامی ایران و میهن عزیز دفاع کنم ولی افسوس که برای زحمات پدر و مادرم آن جسد بی روحم را هدیه می برند افسوس افسوس.

يازدهم تير 1341، در روستاي آب‌سردوئيه از توابع شهرستان رودبار جنوب متولد شد. پدرش قنبر، كشاورز بود و مادرش معصومه نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند، به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. دهم آبان 1363، در ميمك توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.