داوود بيرم زاده كمسرخ

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده مپندارید حقیقت این است که زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.
به نام خدا بنام او که همه چیزم اوست بنام او که زندگیم اوست به نام او که زنده به اویم به نام او که زندگیم بخاطر اوست رفتنم به اوست مقصود و معبودم به اوست آرزویم اوست ذکرم و آرزویم اوست. بنده مایل نبودم که وصیت نامه بنویسم چون که اگر بنده از این فیض الهی یعنی شهادت برخوردار شوم یعنی شهید شوم. خون شهید شاهد است و شهید نظر میکند به وجه الله و این نظر به وجه الله راحت است برای هر […] و هر شهید. آدمی باید زندگی ننگین را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح ندهد چون آدمی یک بار بیشتر نمیرد و چه بهتر که این مرگ در راه شهادت باشد و بهترین و زیبنده ترین مرگ همین شهادت است. به گفته حسین بن علی سومین پیشوای شیعیان جهان اگر سرانجام بدنها را مرگ خواهد ربود و نیست خواهند شد پس چه بهتر که آدمی در راه خدا بجنگد و شهید بشود. نکته ای که می خواهم به عنوان پیام به شما پدران و مادران بگویم این است که همیشه گوش بفرمان امام و روحانیت باشند و از دستورات ایشان تبعیت کنند و امام را تنها نگذارند و همچنین توصیه می کنم که با گریه و ناله چشم دشمنان و منافقان را شاد نکنند و همیشه صبر و بردباری و شکیبایی خود را حفظ کنند تا بتوانند زینب گونه رسالت خویش را برسانند و به ملل مستضعف ایران توصیه می کنم که نگذارند این ضد خلقها و منافقان کوچکترین ضربه ای بر اسلام عزیز وارد بیاورند. والسلام علی من اتبع الهدی.

يكم ‌شهريور 1341، در روستاي عبدل‌آباد از توابع شهرستان شهربابك زاده شد. پدرش‌ حسين(فوت) 1360، كشاورز بود و مادرش معصومه نام‌‌ داشت. تا پايان‌‌ مقطع‌ متوسطه در رشته اقتصاد درس ‌خواند و ديپلم‌ گرفت. به عنوان‌ پاسدار درجبهه حضور يافت. دهم‌آذر 1360، در بستان بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي روستای برفه شهربابك واقع است.