رضا باقری نژاد

بسم الله الرحمن الرحیم
“وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ” مپندارید که آنهایی که در راه خدا کشته شده اند مردگانند بلکه آنها زنده اند و در نزد خدا روزیشان می خورند.
با سلام و درود به امام امت خمینی کبیر و درود بر رزمندگان اسلام و سلام بر شهیدان از حسین(ع) زمان تا شهیدان انقلاب اسلامی ایران و اولین وصیت من این است که این پیر جماران را، امام امت را دعا کنید و نماز شبها را از یاد نبرید و اگر من شهید شدم هیچ وقت لباس مشکی در بر نگیرید مگر خون من از بهشتی‌ها، رجاییها، باهنرها و حسین فهمیده ها رنگین تر است و من نیز از شما می خواهم که همیشه امام را دعاگو باشید و رزمندگان اسلام را دعا کنید. ای مادرجان خدا نکند که از بابت من ناراحت شوید که من شهید شدهم اگر ناراحت شوید فردا پیش خدا مسئول خواهید بود و ای مادرجان من تا آخرین قطره خون خود با صدام و صدامیان می جنگم و قدر این نعمتها را بدانید. خدا زیاد نعمتها به ما داده و قدر رهبر و این جنگ را بدانید و از شما می خواهم دعای کمیل و دعای توسل را از یاد نبرید و برای دومین بار می گویم امام را همیشه دعاگو باشید و دیگر زیاد وصیت نمودم. خدا نگهدار شما باشد. به امید پیروزی هر چه زودتر رزمندگان اسلام. انشاالله نماز جماعت در کربلا به امامت روح خدا برگزار خواهیم کرد. خدایا خدایا تو را به جان زهرا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار از عمر ما بکاه و بر عمر رهبر افزا.

يكم ‌فروردين 1344، در روستاي شهداد از توابع شهرستان كرمان ديده به‌جهان گشود. پدرش رجبعلي و مادرش فاطمه نام داشت. تا پايان مقطع ‌ابتدايي درس ‌خواند. بنا و معمار بود، به عنوان بسيجي ‌در جبهه حضور يافت. هشتم‌ مرداد 1362 ، در مهران بر اثر اصابت تركش شهيد شد. پيكر وي مدت‌ها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص سال 1367، در زادگاهش به خاك سپرده شد.