رضا حسن زعیم

بسم رب الشهدا و الصدیقین
و من یقاتل فی سبیل الله فیقتل او یغلب فسوف نوتیه اجرا عظیما
سپاس خداوند زرحمان و رحیم را که جهان را آفرید و موجودات را خلق نموده و به چیز اندازه ای و مقداری عطا فرموده.
امت مسلمان و حزب الله آگاه باشید که مسئولیت بس سنگینی بعهده شماست. من نیز رفتم و خونم به دریای خون شهدا پیوست و شما عهده دار هدایت کشتیهای حامل انقلاب بر دریای خون ما هستید مبادا در انجام وظیفه سستی کنید مبادا از امر ولایت سرپیچی نمایید گوش بفرمان امام باشید که هزاران نفر رزمنده تا آخرین دقایق حیات خود برایش دعا کردند و از خدا طول عمرش را تا ظهور آقا صاحب الزمان خواستار شدند. مردم بدانید که مقام دنیا قلیل است. بدانید و آگاه باشید که اگر از مرگ بگریزید مرگ زودتر بسراغتان خواهد آمد و هر کجا که باشید دنباله رو شماست. “کل نفس ذائقه الموت” هر کسی طعم مرگ را خواهد چشید. پس مبادا اولاد و اموال و زیور دنیا فریبتان دهد و آخرت خود را خراب کنید و دنیای ناپایدار را آباد. دنیا را چون کاروانسرایی بدانید که دمی چند در آن مهمانید . آیا شما در مسافرت مسافرخانه را آباد می کنید یا به فکر منزل اصلی خود در وطن هستید پس ای مردم به فکر آخرت باشید. هر چه در این دنیا بکارید در آخرت همان را درو خواهید کرد.
مادرران  و پدران حزب الله. فرزندان خود را از جبهه منع نکنید که فردا جوابی در حضور اباعبدالله و رسول اکرم نخواهید داشت. ای جوانان علی اکبر در میدان نبرد شهید شده مبادا در رختخواب ذلت بمیرید. ای مردان خدا مولایتان علی(ع) در محراب به شهادت رسید مبادا شیعه علی در خواب بمیرد.

رضا، بیست‌ونهم مهرماه سال 1347 در شهر کرمان متولد شد. پدرش حسین، راننده بود و مادرش ایران نام داشت. او تا سوم متوسطه درس خواند.
هم‌زمان با جنگ تحمیلی رژیم بعثی صدام علیه ایران اسلامی، رضا نیز خود را مهیای جبهه‌های جنگ کرد و برای ادای دین به اسلام و کشورش راهی مناطق عملیاتی شد.
او به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و دلیرانه در مقابل دشمن متجاوز جنگید. رضا سرانجام دهم مهرماه سال 1365 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سرش شهید شد.