رضا پورمنعمي

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا  بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ” کسانیکه در راه خدا کشته می شوند مرده مپندارید زیرا آنها زنده اند و نزد خدایشان روزی می طلبند.
با سلام به امام عصر(عج) و نایب برحقش امام خمینی و با درود و سلام به امت شهیدپرور وصیت نامه را آغاز می کنم. پدر و مادرجان سلام امید دارم که حالتان خوب باشد و هیچگونه کسالتی در زندگی نداشته باشید. پدر و مادر عزیز من با اجازه شما به مدرسه خودسازی(جبهه) رفتم. مبادا در خانه با نبودن من ایجاد ناراحتی کنید و صبور باشید که با این صبر شما مشت محکمی در دهان یاوه گویان شرق و غرب بخصوص این منافقان از خدا بی خبر خواهد خورد. مادرجان هر وقت بیاد من افتادی و خواستی گریه کنید و یا اینکه بر سر قبرم بیایی آن لحظه به فکر کربلای حسین(ع) باش که در آن زمان با کافران و ستمکاران برای برجا ماندن اسلام و آزادی تمام مسلمانان از زیر سلطه یزید جنایتکار و جانی چگونه جان خود و فرزندان عزیزش را تقدیم حق تعالی نمود. و از شماها می خواهم که نمازهایتان را به موقع بپا دارید و یار و یاور امام باشید و امام را تنها نگذارید. مبادا بخاطر از دست دادن من منتی بر سر کسی بگذارید چونکه من بخاطر استوار و محکم ماندن اسلام عزیز این جان بی ارزشم را فدا کردم و امیدوارم که خدای تبارک و تعالی و خدای بی همتا قبول کند و همیشه این آیه شریفه را بیاد داشته باشید “انا لله و انا الیه راجعون” یعنی ما از خداییم و بازگشت ما بسوی خداست. و شما ای برادران و خواهران عزیزم اگرچه دنیا زیباست و دوست داشتنی است و انسان را به طرف خودش می کشد اما خانه پاداش الهی خانه آخرت است و خیلی از دنیا زیباتر و عالیتر است و آخرت را از جان و دل می پذیرم و امیدوارم که شما هم بعد از رفتن من راهم را ادامه دهید و امام را تنها نگذارید و پدر و مادر هر چند من فرزندی خوبی برای شما نبودم و برادر خوبی  برای خواهر و برادرانم نبودم ولی از همگی شما طلب بخشش و التماس دعا دارم و امیدوارم که شما مرا ببخشید و از برادرانم می خواهم که پدر و مادرم را دلداری بدهند و نگذارند که آنها برایشان ناراحتی پیش بیاید و با نبودن من احساس ناراحتی کنند. و از شما برادرهای عزیزم تقاضا دارم که اتحاد داشته باشید و ناراحتیهای بین خودتان را برطرف کنید که این دنیا دنیای رفتنی و موقت هیچ ارزشی ندارد. و خدمت پسر عمو و پسر خاله ام و کلیه خواهرزاده هایم و برادرزاده هایم سلام می رسانم و از همگی آنها طلب بخشش دارم و از طرف من کلیه اقوام و خویشاوندان را سلام فراوان برسانید و از همگی آنها بخواهید که اگر در گذشته از من ناراحتی و بداخلاقی دیده اند مرا ببخشند و امیدوارم که خداوند متعال و رحمان و رحیم مرا ببخشد. انشاالله. و در آخر از شما می خواهم که نمازهای قضاشده مرا بخوانید و روزه های قضا شده ام را بگیرید و همگی شما را بخدا می سپارم و با شما خداحافظی می کنم و از همه شما التماس دعا دارم.والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار

يكم فروردين 1343، در روستاي ابراهيم آباد از توابع شهرستان بم به دنيا آمد. پدرش عباس، كشاورز بود و مادرش بي‌بي‌جان نام داشت. دانش‌آموز سال چهارم متوسطه بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هشتم مرداد 1362، در مهران بر اثر اصابت تركش به شهادت ‌رسيد. پيكر وي مدت‌ها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص سال 1365، در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپرده شد.