رمضان ایران نژاد پاریزی

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون

کسانی که در راه خدا جنگ می کنند و کشته می شوند آنها را مرده نپندارید زیرا آنها زنده هستند و در پیش خدایشان روزی می خورند.

سلام بر امام زمان و نایب برحقش خمینی بت شکن قرنها. هدف من از رفتن به جبهه این بود که بروم و راه امام حسین را ادامه دهم که این دین ما از بین نرود و بتوانیم روزی آزاد زندگی کنیم اگر که ما نباشیم کسانی مثل ما هستند که می خواهند زندگی کنند ما باید زیر بار ظلم و ستم نرویم همچون که حسین و یارانش نرفتند و ما باید همگی جهاد کنیم و همگی برای دشمن ستم کار آمریکا ی جنایتکار و ظلم بتازیم و تا هر چه زودتر به امید خداوند متعال به فرماندگی امام زمان (عج) و نایب بر حقش امام خمینی به این زودی به امید خداوند متعال پیروزی از آن ماست انشا الله و ما تا خون ندهیم پیروز نمی شویم این انقلاب درختی است که با خون رشد می کند.

پیام من به  این مردم شهید پرور این است که دنبال رو خط امام باشند و دعای خدایا خدایا تو را به جان مهدی تا انقلاب مهدی خینی را نگه دار از یاد نبرند و هرکسی که می تواند به جبهه برود تا علیه دشمنان اسلام بتازیم و پیام دیگرم به آن دسته دیگری که در ایام روزهای عاشورا می گویند ای کاش ماهم بودیم و در راه اسلام خدمت میکردیم :ای مردم حالا بپا خیزید و در راه اسلام خدمت کنید وبرادران شما تا هر چه زودتر این منافقین را نابود کنید.

پیام من به مادرم این است که هیچ گونه ناراحت نباشید و هیچ وقت گریه نکنید و خدا را هم شکر کنید که همچین کسی در خانه شما بوده  و در این راه به هدف و مقصود خودش رسیده خدا را شکر کنید که من در این راه به هدف خودم رسیدم . برادرانم و خواهرانم شما هم گریه مکنید و برادرانم شما پیرو خط امام حسین و خواهرانم شما هم پیرو خط فاطمه زهرا و حضرت زینب باشید ای مردم شما باید گریه کنید که این چنین کسانی دارند از بین می روند  پدر و مادرم و برادران و خواهرانم اگر که من شهید شدم مرا در بهشت زهرا سیرجان به خاک بسپارید و اگر خدای ناکرده جسد من دیگر گیر نیامد هیچ گونه ناراحت نباشید که خدا با صبر کنندگان است  دیگر عرضی نیست جز سلامتی شما خداحافظ

7/2/61

بيستم شهريور 1347، در روستاي پسوجان از توابع شهرستان سيرجان به دنيا آمد. پدرش محمد، كشاورز بود و مادرش زينب نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. سال 1366 ازدواج كرد كه ثمره آن یک دختر بود. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت و مجروح شد. هفتم بهمن 1370 ، در بيمارستان آيت الله كاشاني سيرجان بر اثر عوارض ناشي از آن به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش قرار دارد. برادرش اصغر نيز به شهادت رسيده است.