سعدالله سالاری

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود بی کران به رهبر کبیر انقلاب و سلام بر شما ای سلحشوران و ای رزمندگان پرتوان اسلام
اینجانب سعدالله سالاری وصیت خود را آغاز می کنم . به نام خداوند تبارک و تعالی. ضمن عرض ادب به پیشگاه خداوند تبارک و تعالی باد از کوههای بلند می گذرد، دریا همچنان خروشان می جوشد و دشت ها و زمین مانند باران بهاری که می بارد گریه می کند . خواهران و برادرانی که تشییع جنازه ام می کنید خواهشمندم دستهایم را از تابوت بیرون بیاورید که با خود چیزی نبرده ام و چشمهایم را باز بگذارید که کورکورانه این راه را نرفته ام.
پدر و مادر عزیزم شما خیلی زحمت کشیدید. بنده را حلالم کنید که نتوانستم به شما کمکی کنم. خواهر یگانه ام زیاد گریه نکن و مانند زینب صبور باش. برادران عزیزم زیاد گریه نکنید که بنده راضی ندارم که شما برایم گریه کنید. خداوند به شما صبر عطا فرماید. والسلام.

بيست‌و‌سوم آذر 1335، در روستاي كنگ از توابع شهرستان شهربابك زاده شد. پدرش محمد، كشاورز بود و مادرش بس‌خاتون نام داشت. تا پايان مقطع ‌‌متوسطه ‌درس‌ خواند و ديپلم گرفت. معلم بود،  به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و يكم بهمن 1364،‌ در اروندرود بر اثر اصابت تركش به شكم، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.