سید عبدالمهدی سجادیان

بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
امام عزیز سلام:
خدای یکتا و بزرگ وجود عزیز و مقدستان را برای اسلام و رهبری مسلمانان جهان حفظ فرماید و انشاالله این لطف الهی تا ظهور حضرت مهدی(عج) ادامه داشته باشد. امام عزیز، از محضر مقدست سه مورد التماس دعای عاجزانه دارم که مخصوصا به هنگام قرائت قرآن مجید و نماز شب از خدای مهربان بخواهید در صورت مصلحت استجاب فرماید دست مقدستان و صورت منور به نور الهی تان را با تمام وجود ناقابلم می بوسم.
پدر عزیز و مادر عزیز سلام: من سیدعبدالمهدی سجادیان فرزند شما با اجازه شما و به نام الله برای خدا و برای حفظ و پاسداری از اسلام و قرآن جهاد کردم و در راه خدا و اسلام و شماها فرزند خوبی نبودم و در زندگی ام زیاد نسبت به شماها بی احترامی کردم. اکنون که این وصیت نامه را می خوانید و روحم پیش خدای مهربان و اجداد بزرگوارم هست از شما می خواهم مرا ببخشید و برایم از خدای مهربان طلب آمرزش و مغفرت کنید و خطاهای مرا به بزرگواری خودتان ببخشید و برایم گریه نکنید چون کسی که در راه خدا کشته شود گریه ندارد انشاالله خدا شما را صبر عنایت فرماید.
ضمنا 1- کلیه کتابهایم را به محل هایی که احتیاج دارند و کتابخانه های اسلامی بدهید. 2- کلیه لباس ها، پتو ساعتها و بقیه چیزهایی که قابل استفاده است به افراد فقیر، مستحق و مسلمان بدهید. 3- پتوی آبی و دو ملحفه و یک متکا متعلق به خوابگاه دانشگاه تهران در امیرآباد می باشد آنها را پس داده و 300 تومان پس بگیرید و به فقرا بدهید گاهی برایم نماز و قرآن بخوانید از همه خواهران و برادران عزیزم خداحافظی می کنم.

هجدهم‌ بهمن 1329، در شهرستان سيرجان متولد شد. پدرش سيدمحمد، كارمند بود و مادرش ‌بي‌بي‌طاهره‌بيگم نام داشت. دانشجوي‌مقطع كارشناسي ارشد بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سيزدهم مهر 1361، در سومار توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت ترکش و قطع‌ پا به شهادت رسيد. پيكر وي در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپرده شد.