سیدجعفر تهامی پورزرندی

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
و قاتلوهم حتی لا تکون فتنه
و در این زمان است که زمین و زمان یک بار دیگر عوض شود و با ندای ملکوتی هل من ناصر ینصرنی از حلقوم پاکی همچون روح الله یک بار دیگر تمامی اسلام بر تمامی ملل کفر صف کشیدند و آنها را به خاک مذلت کشاندند. از شما عزیزان می خواهم که شیوه خاندان نبوت را در پیش گیرید و علی وار عبادت نمایید و ای مادران زهراوار باشید و ای خواهران زینب وار زندگی کنید و زهراوار فرزندانتان را تربیت نمایید و بالاخره همچون سالار شهیدان مظهرشهامت شجاعت شهادت ایثار و مقاومت قیام کنید و مثل حسین جان فدا سازید چون این جان باید برود چه امروز چه فردا. بالاخره می رود و چه سعادتی از این بالاتر و بهتر که انسان این جان ناقابل خویش را در راه صاحب اصلیش خداوند تبارک و تعالی فدا سازد و این ستارگانی که دور خورشید جمع بودند زمانی که امتحان الهی از طرف پروردگار شروع شد به مدت کمتر زمانی خود را به صحنه های نبرد ظلمت علیه تاریکی رساندند و این بود که معلوم شد چه کسی واقعا دوست خداست و عاشق معشوق خدا می باشد و در آن زمان بود که مردانه در برابر ظلم ایستادند و مردانه جنگیدند و بساط ظلم را بر چیدند و مظلومانه شمع وجودشان خاموش شد و به لقاالله شتافتند و چون به سخن خدا ایمان داشتند که “ان ینصرکم الله فلا غالب لکم” پیش رفتند و همیشه پیروز و سرافراز بودند و همواره با سوز دل می گفتند و می گویند “وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ.”
از پدر و مادر مهربانم و از تمامی اقوام و خویشان و از تمام امت حزب الله طلب بخشش و مغفرت می نمایم و از آنها خالصانه می خواهم که امام امت را تنها نگذارید و همیشه صحنه های جنگ را پر نگه دارید و مساجد را حفظ کنید و همینطور که آنها رفتند و مسئولیت ما را سنگین تر نمودند اگر این لیاقت هم نصیب من بی لیاقت شد با عمل کردن دستورات اسلام حافظ و نگهدار خونم باشید و هر کدام از شماها مبلغی از اسلام باشید و همواره یاد و ذکر خدا را از یاد نبرید و از برادرانم می خواهم که راه خونبارم را ادامه دهید و این را بدانید که زیارت کردن قبر جدمان احتیاج به خون دارد و ای دوستان سلاح بر زمین افتاده ام را بردارید و انتقام خونم را بگیرید و دعایم کنید که در آن دنیا با جدم رسول الله و با آقا اباعبدالله و شهدای کربلا محشور باشم و سرافراز باشم و خدای نکرده سرافکنده نباشم. به امید زیارت کربلا.
در دایره بلا بلی باید گفت. لبیک به نعره علی باید گفت / ای صف شکنان مکتب ثارالله. جنگ شرف است، یا علی باید گفت.
نوشته شد ساعت 11 صبح در سوله در موقع انتظار و در تاریکی چون خیلی تاریک بود و وقت کم. اشتباهات و جابجایی هایی وجود دارد که خواهش می کنم وصیت نامه ام را تکمیل نمایید و کاملش را در دسترس قرار دهید.

دوازدهم فروردین 1350، در شهرستان ‌زرند چشم به جهان گشود. پدرش سیدابوالقاسم، کشاورز بود و مادرش صغری نام ‌داشت. تا دوم‌ راهنمایی ‌تحصیل کرد، به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم فروردین 1366، در شلمچه بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.