شجاع الدین تاج الدینی

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت از وصیتنامه سردار شهید شجاع الدین تاج الدینی
خدایا در این هنگام ما را از آنان قرار ده که ترا خواندند و پاسخشان دادی. از تو طلب کردند و تو عطایشان کردی. سپاس ترا گفتند بر نعماتشان افزودی و با پای تو بسوی تو بازگشتند و تو آغوش اجابت اجابت گشودی از گناهان خویش گریختند و بدامان تو آویختند و تو دست مغفرت بر سرشان کشیدی. وصیت من به خانواده ام همسر فرزندان مادر خواهران و برادران این است که اگر من به آرزوی خود که همانا شهادت در راه خداست رسیدم صبر را پیشه خود سازید و بیاد شهدای نینوا(کربلا) و سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و یارانش بیایید و بیاد بازماندگان شهدای کربلا که چگونه در اسارت حضرت زینب(س) پیام حسین(ع)، هدف حسین(ع) و انقلاب حسین(ع) را در همه زمانها و مکانها به جهانیان برسانید وظیفه شما بعد از من دفاع از اسلام ، پیروی از ولایت فقیه و خط سرخ شهادت و حفظ انقلاب خونبار ایران است زیرا راه شهیدان راه حق و حقیقت و آزادی است. دخترم رعایت حجاب اسلامی وظیفه تست و داشتن تقوی و ایمان و پرهیز از گناه که موجب رضای خداوند است مرا خوشحال می نماید. مادر عزیز تنها خواهشی که از شما دارم بر من اشک نریزید. من با علاقه و خواست خود این راه را انتخاب کرده و شهادت را برگزیده ام به دخترم بیشتر توجه کنید. فرزندم کامران راه خدا را انتخاب کن تقوی پیشه نما به تحصیلات خود بیشتر توجه کن. پاسداری از خون شهیدان و حفظ و بقای اسلام و انقلاب خونبار اسلامی را پیشه خود ساز و به مادر و خواهرت وفادار باش. خدای من خواهشم از تو رهایی از آتش جهنم است جز تو خدای واحد و بی شریکی نیست و فرمانروایی و ملک و ستایش ترا سزاست و تو بر همه چیز قادر و توانایی. یارب یارب یارب. والسلام.

دوم‌ ارديبهشت 1325، در شهرستان ‌رابر متولد شد. پدرش حسن و مادرش خجسته نام داشت. تا پايان دوره كارشناسي در رشته علوم و فنون نظامی تحصيل كرد.  سال 1356 ازدواج نمود و صاحب يك پسر و يك دختر شد. به عنوان سرهنگ ارتش در جبهه حضور یافت و بيستم تير 1367 ، با سمت فرمانده گردان 655 در جزيره مجنون عراق دچار مصدوميت شيميايي شد. سي‌ام مرداد 1373 ، در اصفهان بر اثر عوارض ناشي از آن به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.