عباس حمیدی

به نام الله یاری دهنده روح الله
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
نپندارید آنان که در راه خدا کشته می شوند مردگانند بلکه آنان نزد پروردگارشان روزی می خورند.
مادرم مبادا قطره ای اشک به خاطر از دست دادن من بریزی، زیرا امانتی بودم در نزد شما، آنها که جز عشق به خدا به چیزی دل نمی بندند آنها که راهشان را جز برای رسیدن به الله مشخص نمی کنند و آنهایی که جز برای رضای خدا به پیکار نمی ایستند عاقبت با قلبی آکنده از عشق با سینه ای خونین و سری شکافته و دستی بریده به سوی معبودشان می شتابند و رسیدن به مقصود برایشان چه آسان است که خود می دانند خدایی گونه شدن چه لذتی دارد. اگرچه از ابتدای تاریخ قابیل و قابیلیان، نمرودها و فرعونیان تا ابوسفیان و یزیدیان همواره در پی خاموش کردن نور حق برپای خواسته و در برابر مردان حق و پرچم داران سپاه حقیقت و فضیلت و انسانیت علم برافراشته و با زندگی و وجود ننگین خونین عزت و شرف آدمی و کرامت انسانها را به تباهی و فساد کشاندند اما در اوج سیاهیها و تیرگیها ظلمها و تسلط مطلق خورشید های پر فروغ و فروزان ابرهای سیاه و غلیظ را کنار زدند و اشعه های تابناک و حیات بخش خوش را بر تاریخ بشریت و دلهای انسان ها آزاده و حق جو و بلند همت گستردند. شهیدان این اسطوره های ایثار و مقاومت و این الگوهای شهامت و شهادت در لحظه لحظه های انقلاب خونبار اسلامیان از 15 خرداد 42 تا 17 شهریور 57 از 17 شهریور تا 22 بهمن تا کنون پیشگامان مبارز و پاکبازان انقلاب راستین اسلامی بوده اند و جای پای گامهای استوارشان بر خط سرخ شهادت نو دار بهترین سرمشق و والاترین دوش برای رسیدن به الله بوده و هست و خواهد بود و در همین خط خونین است که گلهای پاک باخته انقلاب یکی یکی در قبول دعوت حق به سوی او می شتابند و همچون شب چراغی در دل عاشقان الله نور امید می تاباند و با خون خود پیام می دهند که ما میمیریم تا به رنجدیدگان جامع های فردا بگوئیم که زندگی در رفتن است نه به مقصد رسیدن که مقصد پایاین زندگی انسانی است و همه یکسان به مرگ می رسند ولی همه یکسان زندگی کرده اند، زندگی مرگ است و مرگ مقصد باید در راه پیروزی بود.
و این با متعهد می شوم به قرآن که در راه خدا به جنگ با کفار بروم و شاید اگر نتوانم یکی از آنها را بکشم یعنی کفار را از بین ببرم پی بگذراید خونم به دیگر شهدا پیوندد و کفار در آن غرق شوند ای کسانی که صدای مرا از این وصیتنامه می شنوند تا آنجا که قدرت دارید این انقلاب را یاری دهید نگزارید خون این شهیدان پایمال شود.شهید احمد کمساری که عاشق شهادت بود به هدفش رسید او آگاهانه به شهر خویش رفت برای جهاد در راه خدا و به تحقق رساندن جمهوری اسلامی در دنیا و سرنگونی صدام و صدامیان.
این جنگ خیلی مقدس است شما را به خون شهیدان سوگند، نگزارید به سازش کشیده شود هرگز هرگز تا خون در بدن دارید امام را تنها نگذارید که او ثارالله است و همیشه سر نماز او را دعا کنید تا زمانی که یک مسلمان ؟؟؟؟ دین است مبارزه است و این مبارزه بی امان تا نابودی کفر و شرک و نفاق ادامه خواهد داشت من در این اگر شهید شدم قسم می خورم به خونم که پدرم مادرم من امام را تنها نگذارند چون آنها مثل مردم کوفه نخواهند بود.
به امید پیروزی حق علیه باطل
والسلام

نهم مهر 1304، در شهرستان راور چشم به جهان گشود. پدرش محسن (فوت 1328) و مادرش آسيه (فوت1340) نام‌ داشت. سوادخواندن ‌و ‌نوشتن نداشت. سال 1326، ازدواج‌كرد و صاحب‌ چهار پسر و يك دختر شد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دهم‌ ارديبهشت 1361، در سيدجابر بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.